Yavaþ git bakalým, yolcu… Çok yorma kendini, Yavaþ, yavaþ çýkmalýsýn, bu gittiðin yokuþtan Ve sen, Arada bir de, dinlenmelisin, Þu gittiðin yolun, sonuna varmadan.
Bak yolcu.. Bir gün gittiðin bu yolun sonu nasýl olsa gelecek Ve sen o gün, Yorulmuþ biri olacaksýn, zamandan. Üzüleceksin Ya’ da yataklara düþeceksin Ve sen zor kalkacaksýn düþtüðün yerden Ve bir gaflet çökecek üstüne senin. Bel’ ki de sen, hiç kalkamayacaksýn yataðýndan. Senin bu acelen neden yolcu..
Ey yolcu, Bir gün senin de, benim gibi, Umutlarýn tükenmiþ olacak göreceksin. Ve sen’ de, Benim yaptýðým gibi, Anýlarýnla yaþayacak, geçmiþine aðlayacaksýn. Fakat senin aðladýðýna kimse aldýrýþ etmeyecek Kimi gülüp geçecek Kimileri desen, ah... çekip aðlayacak Senin bu acelen ne yolcu? Yavaþ, yavaþ çýk, þu gittiðin yokuþtan. Acele etme yolcu.
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.