Geceyi Sana Yazdım

Geceyi yazacaktým sana,
Ve iþte geceyi yazýyorum...
Belki de bilirdim merak edeceðini,
Hissediyorum, inan ki okurken gülümsediðini.
Bilir misin?
Yaðmurdan kaçmadýðým günlere,
Islanýrken içimden mýrýldandýðým türkülere,
Dilime dolanýp da kalan cümlelere vardým.
Erimeye yüz tutmuþ, bir parça kar gibi...
Tavla sehpasýna sýkýþmýþ bir çift zar gibiydi ruhum,
Ve galiba ilkbaharýn cemresi düþtü,
Açmaya çekindiðim gözlerimin üzerine...
Ellerim sýcak ekmeði tutarcasýna titrerken,
Dudaklarým yaðmurun damlalarýyla ýslanýyor,
Yukarýya, gökyüzüne bakarken gözlerim,
Yýldýzlara varýyor, geceyi yazdýðým,
Uðruna yüreði kazdýðým, sözlerim...
Körfezin karanlýk sahilinde dolanýyorum,
Biraz da uyumamak içindir, oyalanýyorum.
Kalemimle elime iþlerken bu þiirimi,
Damlalar silmeye çalýþýyor,
Ay ýþýðýnda yazmaya yazdýðým cümlelerimi...
Ama korkum yok, elimden silinse bile,
Yüreðimden silebilecek yaðmurlar yok diye...
Ve biliyorum,her doðan yeni güneþin gecesinde,
Geceyi sana yazmýþ olacaðým.
Bu geceyi sana yazdýðým gibi,
Geceleri sana yazacaðým gibi...

Ahmet Yalçýn Aþcý
Sosyal Medyada Paylaşın: