Gözümden dökülen þarkýlar, Dilime takýlan dilsiz mýsralar, Ah berduþ aþklar beni on ikiden kucaklar, Müptela tadýnda her yanýmda ayrýlýklar.
Her gece boynumu büktürdü, Yüzümü yerlere düþürdü, Aþk ateþi utanç belasý söndü, Yedi cihaný gel gör ki kendine güldürdü.
Kafa tuttum ey akýl kethüdasý sen gibi hayýrsýzlara, Çýktým asice hýrçýn sokaklara, Aðladým utanmadan taþlarýn en taþýna, Dualarým karýþtý beddualarýma.
Okþar baþýmý þimdi hýrçýn sokaklar, Ah önüme düþen sevdadan yana yaralýlar, Bilmem ki neden herkes bakýp da aðlar, Ah berduþ aþklar düþündükçe yaralarýmý daðlar.
Yine karýþtý bak akþamlara sabahlar, Yine damarýn þahýnda danslar, Gelsin artýk arabeskin kralýndan þarkýlar, Ah berduþ aþklar düþündükçe yaralarým sýzlar.
Utanmaz susmaz yüreðim de feryatlar, Dört yanýmý kaplar bak ayrýk otlar, Konuþtu benimle bütün þeytanlar, Gel gör ki senin ettiklerine þeytan bile aðlar.
Cansel Iþýk /Manyakaþkýngelini Sosyal Medyada Paylaşın:
ManyakAşkınGelini Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.