Zaman Gelmişken.

emr-i vaki oldu gönlüme sihirin,
kalýcý hasar býraktýðýn saçlarým,
tel tel beyaz beðenmekte.
kýrgýným ellerine söylersin...

sýçramýþ çekirge yoksunu kalbim,
iki den üç’e geçememiþ,
hür bulutlara takýlýr gözlerim,
þekil ararým aralarýnda çoçukca,
anla...
simit susamsýz ben sensiz olamam...

akþamýn gürültüsüne prangalý ayaklarým,
dilimde kýrgýn sözlere argýnlýk taþýyorum.
bir kelepçe vardý, göz pýnarlarýmda biliyorsun,
yalana deðdi emellerim.
meylinden düþüyorum ne garip,
çok deðil ömrüm, sana muzdarip öylece.
kurak diye ektiðim topraklarda heyelan,
uzat elini, perdeler açýlsýn,
dinsin har ateþten isyan...

Bak ben seni çok sevdim...


cebimden düþtü parmaklarým,
hoca..! yanýyor caným buna çare bul.

toprak soðuk deðil tenim kadar.
ertelenmiþ hayaller futursuzca,
soluksuz izlediðim gözlerinde yok..!
yoksulum.

kýyamette mahreç yok oysa ki,
Sur üfleyen sen misin..?
zincirle baðlandýðým kalbin,
hangi dehlizlere kapattý beni.
Bu kül kokusu diner mi ? genzimden.
son uykuya muteber,
uykusuzum.

Kahýr düþüyor dilimden,
intihar mevsimleri geçti.
sebebli sevmelere sýkýlan kurþun kadar,
sahici sözlerin.
iyileþmek ne mümkün bunca yarayla,
gökkuþaðý diliyorum, kör olmadan.
duygusuzum.

düþ görmek dilerdim..!
ortasýna düþseydin son bir defa,
saçýný saysaydý parmaklarým.
belki aðlamazdým kim bilir..?

melodi dindi kulaklarýmda,
yürüyemiyorum sokaklarý artýk,
adýmlarým iç içe geçiyor,
eriyor kaslarým saygýsýzca.
uzaktan bakmak ne hoþtu bir zamanlar,
yakýný bilmiyorum.
kibrim düþtü balkondan,
rüzgar kilitleniyor þimalden.
ay esrik..!
sorgusuzum.


Neyleyim..!
Suç eylemiþ kalp taþýmak zorunluymuþ boynumda,
oysa nefes yerine seni dilerdim..
kaðýt ýslandý bu kez,
kalem tükendi.
avuç boþluðuna sýðan ne varsa içimde senindir,
ben gibi.

gidiþimin dönüþü uzun sürer bu kez,
veda etmek bile imkansýz.
hapþurmayý özledim..!
hoca..! yanýyor caným buna çare bul.
Gerisi manasýz..
biliyorsun
umutsuzum..

Ýsmail Yýlmaz



Sosyal Medyada Paylaşın: