(Hasan bir meyhanededir, sarhoþtur…)
Hasan:
Bir þiþe daha getir, duymadýn mý hey garson!
Garson:
Tamam, ama borcun çok bilesin bu þiþe son.
Hasan:
Ah ah! Þu insanoðlu, bir kez düþmeye görsün
Kimse bakmaz yüzüne toplanayým görürsün.
Para dediðin ne ki zaten moralim bozuk
Demlenmek istiyorum içkimi getir çabuk!
Garson:
Bedavacý serseri zýkkýmýn kökünü iç
Kaçýrmýþsýn karýný bu çare olur mu hiç?
(Dýþarýdan Hasan’ýn arkadaþý Osman girer.)
Osman:
Bakýyorum vurmuþsun þiþelerin dibine
Bu efkârýn bu gamýn de haydi sebebi ne?
Hasan:
Bilmez gibi konuþma karý gitti geçende
Alay mý ediyorsun el âlem gibi sen de?
Osman:
E, bilmezsen arkadaþ elindeki deðeri
Ahýndan inletirsin iþte böyle her yeri.
Ha, bu arada, bizimki görmüþ senin hanýmý
Hasan:
Unutmak istiyorum sýkma þimdi canýmý.
Sokakta mý gezecek eþek gibi dönecek
Gururunun ýþýðý nefesimle sönecek.
Osman:
Ha hay sen öyle zannet mahkemeye baþvurmuþ
Bir sýðýnma evinde yeni bir yaþam kurmuþ.
Sen kendini avut dur buralarda oyalan
Hasan:
O hiçbir þey yapamaz bana söyleme yalan.
Osman:
Kýzýný göndererek bir yatýlý okula
Muhtaç etmeyecekmiþ ayyaþ, sarhoþ bir kula.
Nasýl kabul edersin, söyle nasýl erkeksin?
Gelip içmek yerine yanýna gideceksin.
Hasan:
Sus oðlum, yeter artýk! Kafamýn içi duman
Düþünürüm hepsini eve gittiðim zaman.
Osman:
Karýn seni boþuyor; kabul etmek var mýdýr?
Dayaðýndan usanmýþ hani erlik gururun?
Vuracaksýn elbette yýkýlmaz duvar mýdýr?
Onu ezmek baðýrtmak deðil midir sürurun?
Hasan:
Sus artýk kafam iyi beni gaza getirme
Hapislerde çürürüm hayatýmý bitirme.
Osman:
Karýn seni boþuyor; gitmez mi baþkasýna
Sarmaz mý bedenini kor ateþten bir haset
Bak seni terk ediyor bakmadan arkasýna
Yaþamak haram ona olmalý yanmýþ ceset.
Hasan:
Terk etmemeliydi beni, evet, ölmeli elbet
Yapayalnýz kalmak mý, çekemem ilelebet.
Osman:
Karýn seni boþuyor; ne olur küçük kýzýn?
Kur kafanda hepsini kime diyecek baba?
Aklýna girdi belli çok çeneli baldýzýn
Bacýsýný da alýp öldürsek mi acaba?
Hasan:
Soyu yansýn kurusun öldürürüm vallahi
Bomba kor patlatýrým evlerini billahi.
Osman:
Karýn seni boþuyor; yalnýz mý kalacaksýn?
Mazlum eþin dururken kime gücün yeter ki?
Ezilmeye layýktýr sopayý alacaksýn
Kör olasý vicdanýn sýzlamasýn yeter ki.
Hasan:
Kararýmý vermiþim eller ne derse desin
O kadýnýn eceli elimden olur kesin!
Osman:
Karýn seni boþuyor; terk edilmek var mýdýr?
Ne dersin insanlara kahvende sokaðýnda
“Namus” der kurtulursun hâkim canavar mýdýr?
Çek tetiði vur onu gül açsýn þakaðýnda.
Hasan:
Yakalayýp sokakta serpeyim mi kezzabý
Neymiþ öðrensin artýk cefayý ve azabý.
Osman:
Yok mudur üç kuruþun dök üstüne benzini
Kara kömüre çevir ipek pembe benzini.
Bas evi kýr kapýyý vur hepsini tüfekle
Hemen kaçma oradan can vermesini bekle.
Hasan:
Yakalayýp köþede býçaðý saplayayým
Çok olmalý darbeler bir de hesaplayayým.
Terk edilmek deðil mi gecelerde kâbusum
Erkeðim ben vururum kurtulacak namusum.
Not: 3 perdelik dedim ama uzayacak gibi geliyor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! VEZN-İ AHAR SARMAŞIK MEHMET’İM