3 PERDELÝK BÝR OYUN
1. Perde:
Evin oturma odasý, adam dýþarýya çýkmak üzere hazýrlanmýþ, öfkeyle odanýn içinde dolaþýp durmakta.
Hasan: Ulan karý ben senin, ananý, avradýný!
Senin gibi karýnýn, soyunu, soyadýný!
Emine: Aman beyim etme dur, ne olur etme küfür
Döv, dayak at, tekmele, sürükle, yeri süpür
Daha çok yaralýyor ettiðin kötü sözün
Bu sersefil halimi görmez mi acep gözün?
Hasan: Kadýn deðil mübarek sýrf çeneden ibaret
Seni nasýl çekmiþim, hayret, vallahi hayret!
Emine: Aldýn kaçýrdýn beni, daha on üç yaþýmda
Acýlar biriktirdim damlayan her yaþýmda.
Hýrpaladýn yýllarca sýrrýmý yuttum, sustum
“Kýzýlcýk içtim” dedim aslýnda hep kan kustum.
Hasan: Hay çenene ne desem hala konuþuyor bak
Yine döverim seni duvarlara çarparak.
Emine: Haksýz mýyým efendi, daha kýzýmýz küçük
Ondan kadýn olur mu taþýyamaz onca yük.
Söz vermiþsin vurarak þiþelerin dibine
Yakýþýr mý sabiyi evermek edebine?
Hasan: Yine döndün dolaþtýn iþi baðladýn kýza
Ben istersem olacak o da gösterir rýza.
Emine: Delirdin mi sen adam karar kýza düþer mi?
Ne anlar ki sonunu, hayýr mý olur þer mi?
Yaþýtlarý sokakta ip çevirip atlýyor
Bebeðiyle oynuyor dans edip rahatlýyor.
Hasan: Edebinle konuþ bak beni çýldýrtma kadýn
Öldürürüm gömerim kaybolur yerde adýn.
Kapý açýlýr kýzlarý Esma girer içeriye.
Esma: Bu ne gürültü ve ses, yine kavga mý baba?
Yuvamýz bir gün huzur bulacak mý acaba?
Hasan: Sen karýþma bu iþe nerelerden gelirsin
Git sokakta gez dolaþ baban evde delirsin.
Sanki bilmiyor musun kavganýn sebebini
Korumalýsýn artýk arýný edebini.
Az kaldý çok yakýnda sen de evleneceksin
Esma: Olmaz baba evlenmem! –( Hasan) Aþk mý dileneceksin?
Esma: Gelin mi olacaðým bana çocuk diyorken
Okumak istiyorum evliliðe çok erken
Çekmek istemiyorum zavallý annem gibi
Taþýyamam yýllarca evliliði gem gibi.
Hasan: Sus konuþma saygýsýz bu ne biçim hitaptýr?
Seni böyle söyleten öðretmendir, kitaptýr.
Çok bile oldu yeter, sana bunca eðitim
Namusunu korumak evlendirmek niyetim.
Emine: Kýzýmý da alarak gideceðim buradan
o Hasan: – Gücün yeter mi buna, hadi sen de oradan!
Emine: Mahkemeye baþvurup seni boþayacaðým
o Hasan:– Hele bir dene de gör, kurþunlar sayacaðým.
Emine ve Esma oturduðu yerde aðlarken Hasan kapýyý çarpýp odadan dýþarý çýkar.
2. Perde
Kalabalýk bir salon, masalarda yemek yiyen kadýnlar….
Müjgan: Bilirim ki çok güçtür derdin nedir demesi
Bilirim ki cevabýn verilmesi imkânsýz
Hepimizin içinde düðümlenirken sesi
Kimse keyfinden düþmez mor çatýya apansýz.
Yaþýyoruz sonuçta yaþamak olmasa da
Çekeceðiz nasýlsa buna kader diyelim
Tekine dokunmadýn her þey durur masada
Boþ verelim her þeyi afiyetle yiyelim.
Emine: Ýçimde yumruk gibi kocaman bir korku var
Yutmaktan çekinirim belki de yaram azar.
Serap: Ayný sözleri söyler hepimizin öyküsü
Ayný notaya basar dilimizin türküsü.
Çekinme sakýn bacým yoktur inan farkýmýz
Belki bazen duruyor bizim kader çarkýmýz.
Mahinur: Belki yanýldýk þaþtýk bilmeden ettik hata
Belki de bu sebepten düþtük yanlýþ hayata
Tülin: Tutsaydý elimizden anamýz ve babamýz
Hor görmeseydi keþke düþünce akrabamýz
Atardýk adýmlarý yepyeni bir yaþama
Dýþlandýk unutulduk öyle olmadý ama.
Fatma: Yýllarca dayak yedim küfür yedim kocamdan
Döndüm baba evime canýma tak demiþti
Dul dumaný tüttürmem dedi annem bacamdan
Kadýn evi terk etmez, eden alçak demiþti.
Sultan: Ýhanete uðradým ben de ayný haldeyim
Sýðýndým bu çatýya daha ben ne edeyim?
Taþýmazdým o yükü kaldýrmazdý gururum
Buradan da çýkarsam ben kendimi vururum!
Fikriye: Bir de beni dinleyin anlatayým bacýlar
Biraz farklý olsa da benziyor tüm acýlar.
Zulme çatýnca adým duyuldu bin gün ahým
Her darbe nefesinde döküldü bin günahým.
Yeni doðan güneþtim sulayýp söndürdüler
Amacým mutluluktu yolumdan döndürdüler.
Dayanamaz sanýrdým beni hisseden canlar
Göðe koþan dumaný görmüyor mu insanlar?
Kurtulmaktýr tek çare arþý aldý eyvahým
Kevser sunan sulara ulaþtýrsýn Allah’ým.
Ömrüme yamalandý acým sýzým kederim
Bu kan kokan ruhumla bilmem ki ne ederim?
Bir gün þefkat görmedim öz anneye acýktým
Kaçýp gittim sonunda, daha çok ufacýktým.
Kurtarýr sanýyordum sevdanýn güçlü gizi
Düþtüm bir cehenneme sesimde býçak izi
Umut kavgada öldü periþan derbederim
Çile çiçeði ömrün karþýsýnda ne derim?
Gün geceye düþerken sazýmla düþ çalarým
Eza kokan anlarý acýmaz parçalarým.
Sevgiyi soluduðum kadardý zalim hayat
On günlük ekmek gibi belki de daha bayat
Çaðlamaktan utanýr içime dolan yaþým
Kýzýl gözlü çatýlar þimdi benim sýrdaþým.
Dirensem de durmuyor coþkun seli salarým
Bu mor çatý altýnda hayallere dalarým.
Emine: Kýzým on üç yaþýnda everecekti beyim
Onun içindi çabam kaçmayýp ne edeyim.
Ben de çocuk gelindim amca dediðim adam
Acýmadan kaçýrdý acýyla doldu odam.
Müjgan: Kaçýrdýlar mý seni, almadýlar mý geri?
Benim çocuðum olsa daðýtýrdým her yeri.
Emine: Bir gün denedim ama annem eve koymadý
Hüzün elbisem vardý üzerimden soymadý
Dedi ki; kadýn olmak, dul olmak kolay mýdýr?
Bardak bardak dolaþan dem kýzýlý çay mýdýr?
Alamam seni geri döneceksin beyine
Kaderimdir diyerek çekeceksin sen yine.
Çarem yoktu bacýlar yeniden eve döndüm
Alevlenen çýraydým kirli sularla söndüm.
Evcilik oynuyordum artýk anne olmuþtum
Tomurcuktum çiçektim don vurmuþtu solmuþtum.
Geldim ama buraya içimde bir korku var
Ben kocamý bilirim ya vurur ya da asar.
Mahinur: Hepimiz de aynýyýz bitmez bizim çilemiz
Sahip çýksa ne olur bizim de ailemiz?
Kadýn olmak mýdýr ki suçumuz bilemeyiz
Alnýmýzdan yazýyý istesek silemeyiz.
Serap: Býrakýn aðlamayý gülelim oynayalým
Yeniden doðduk deyip geçmiþi yok sayalým.
Haydi, halay çekelim herkes el ele tutsun
Ne kadar zalim varsa toprak onlarý yutsun.
***********
“Kadýnlar oynayarak sahneden çýkarlar.”
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! VEZN-İ AHAR SARMAŞIK MEHMET’İM