Bu Gece
Gölgeye kurulu salýncaðýmý sallandýran rüzgar,
Tükenmez sandýðým yalnýzlýðýmý bitiren güneþ,
Lodosu hayallerime katan özlem,
Yüreðim sana doðru akar oldu, yine bu gece…
Aþk kondu yüreðime, sandalýn yanaþtý gönül sahiline
Karanlýðýma fener oldu gözlerin, bitmeyen gecelerimde.
Boðazýmda ki hýçkýrýk, dudaðýmdan düþmeyen heceler oldun,
Aþýk olduðum, düþündükçe feryat edip yutkunamadýðým sevgili.
Göremeden sevmeyi, bilmeden hissetmeyi öðrendim,
Sevdana tutuldum, dalgalarýnda savrulmaya özendim,
Gözlerinle ýsýnýp, kavruldum yine bu gece,
Gülüþünle yalnýzlýðýma son buldum,
Tekrar tekrar delice…
Benim sonum, herþeyin baþý,
Bizim baþlangýcýmýz olabilir misin bu gece ?
Ahmet Yalçýn Aþcý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Yalçın Aşçı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.