Ýnanýlmaz bir metanetle karþýladým günü Biraz hüzün biraz burukluk var gönülde Yarým yamalak bir sevinç Üzerime bulaþmýþ iki damla yoksunluk. Uzaðým kendimden Bir o kadar yakýn derken Ve iþte çoktan kayboldum Derinliðinde o gizemli bilinmezin.
Ya sen… Uzaksýn çoktan firar etmiþsin Yakýn sandýðým kim varsa Esaretinde kimsesizliðin Kimsesizim belki hiç olmadýðým kadar Ve ezelden beri Vuku bulan onca soru. Týrnaklarýmla eþelemiþtim oysa bir ömür boyu Kazýntýyým biraz Debelenirken kursaðýnda yalnýzlýðýn Hükümsüzüm bir o kadar Doðduðum gün Silmiþler sicilimi.
Yankýlanan onca gürültü Kuru kalabalýk içinde onca yanký Kendileri bile bihaber Kimine göre koca bir sanrý Kabul etmedim ki yenilgiyi Mecburum sürdürmeliyim mücadeleyi Yakýnýmda ve en derinimde her daim Kâinatýn ve varlýðýmýzýn tek tecellisi. Gönüllerin tacý Silen yüreklerdeki onca kiri pasý. Emanet bu can Emanet ne varsa Ruh, akýl ve vicdan Dinmese de efkârým Binlerce kez meylederim aslýma Çoktan terk eylemiþken yalaný, inkârý…
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülüm Çamlısoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.