Þu gurbet ellerde garipçe boynum
büküldüðü yerde gam çiçek açtý
vurduðun hançerle kanýyor kalbim
döküldüðü yerde kan çiçek açtý
yaðmurum yaðmýyor hayat gam çölü
sustu þu gönlümün garip bülbülü
tomurcuk çiçekti sevdamýn gülü
söküldüðü yerde kan çiçek açtý
,
ne gönülde huzur ne gözde uyku
cigere saplandý ihanet oku
uzaktan uzaða bir sisli korku
büründüðü yerde tan çiçek açtý
gözlerim yýkýlmýþ bir þehir þimdi
sözlerim yakýlmýþ bir þiir þimdi
hayat ki kurumuþ bir nehir þimdi
süzüldüðü yerde can çiçek açtý
hayal darmadaðýn , ümitler kýrýk
boðazýmda düðüm düðüm hýçkýrýk
ey gönül gidenler dönmüyor artýk
görüldüðü yerde gam çiçek açtý
azgýn seller duruldu gün yoruldu
hasret ateþ oldu bahçe kavruldu
yaprak yaprak sokaklara savruldu
süründüðü yerde sam çiçek açtý
yalancý dünyada bir garip kuldum
gönül defterinde sevda okudum
yürekten yureðe sevgi dokudum
örüldüðü yerde zan çiçek açtý
Can Nuri gün güne bir baþka yandým
Kerem’in ahýný þimdi anladým
Aslý’yý kendime yar imiþ sandým.
sürüldüðü yerde gam çiçek açtý
Nuri CAN 1978
www.nuricann.com