Uzaktan bir ses!
Hayata biraz kýrgýn birazda öfkeli
Gönüldekini dudaða döküyor
Ben diyor;
“ zorunlu hicretteyim artýk
Kimsesizleri mazlumlarý sana býrakýyorum
Vasiyetimdir bundan sonrasý “
Ve ilkbahar bir göç’e hazýrlanýyor sevdasý kadar aðýr, deðersiz hayatlar kadar hafif! Ve çehreme düþen en son hüznün resmi oluyor…
Tekrar tekrar
Vasiyetimdir!
Görmek istemezler
Unutulan ýssýz sokaklarý
Sende unutma olur mu?
Arkadaþýn olsun mazlum
Kirli þiltede uzanan masum
Vasiyetimdir!
Yýkýlmayan gönlün aþýðý
Tükenmez ormanlarýn aydýnlýðý
Olmayan hanlarýnýn yolcusu
Sessizlerin acý çýðlýðý ol
Güneþ yüzlüm,
Daraðacýna gönüllü mahkûmum artýk
O görmeyen vicdanlara körebe
Uyanmayan milletin aðlayaný
Ýçimde kemiren kanser bir yara
Geç benden!
Allah için üzülen sen ol onlara…
Varisim sözlerine,
Varisim de!
Katmerli hüznüm
Yükselirsin arþý alaya
Atýmdan indirme güneþ yüzlü derken,
Gelmek isteyen ben
almayan sendin yaný baþýna
Boþlukta uçuþan fikirleri
Nasýl anlatýrým kayalara
Yorulma ey gönül
Anlamayana anlatmak için
Dirliði istemedikten sonra
Kör vicdaný þahlandýrmak
Boþuna…
Gözlerimden dökülen yaþlara engel olamýyorum… Bir çizgi daha düþüyor çehreme ellerimle gözyaþlarýmý siliyorum…
Ve devam ediyor ses;
“Anlamasalar da
Kaybolan kimsesiz gönülleri anlat
Ben gibi evinden hicret edip periþan olan gönülleri anlat
Hakkýmý helal etmem sonra!”
Ve ben!
Alýrken bu yükü
Dokunmadan sevdim sessizce uðurladým
Bendim sessiz çýðlýðýyla
Sana aðýtlar yakan
Dizlerine vura vura
Bir Eylül sabahýnda
Özleyecek olan yine bendim
Kavuþmak mý?
Ýnþallah koca çýnar
Baþka bir bahar sabahýna!
“Bursa’nýn serin birazda üþüten havasýnda bir mezardan geçerken orda sonsuza kadar uyuyanlara dualar yolluyorum…Ve bu cümleler dökülüyor”Mart 2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.