yaz babam; ednaya ,aya ve güneþe; dönene ,gizlenene ve batýp gidene. burasý koðuþtur lakin ne deliler ne hastalar ne de mahpuslar yatar. burasý gurbet çukurlarýndan bir köþedir; burada haya eder çýplak duvarlar , susar... azap çeþmesi buradadýr aðýrdan akar...
yaz babam; sabah erkenden uyanýr iþçiler demirden diþler ,alevden gülüþler savrulur aðýzlardan küfürler ; öfke kusar, kin kusar, kan kusar...
yaz babam; gün uzar... çile uzar... ömür uzar... gölgeler içinde bir ülkedir akþam; ýþýklar yakar, göz kýrpar, yürek burkar...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ernail Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.