Hangi ara düþtü, gönlüme gözlerin? Ne vakit kýskandýrdý, kurþunlarý sözlerin? Ben, seni hücrelerimde, Aþk ile beslerken, Nasýl bir firkate, filiz sürdü yüreðin?
Þimdi, çýlgýn bir bedduadýr, dilimde o ismin, Benliðimi aþarken, bu derin, bu sessiz kinim. Kayýtlardan düþmüþ dava gibi, Gönül mahkemesinde, hükümsüz kaldýk.
Ey! Ölüm uykusuna yatýrýlmýþ, yarým asýrlýk mücadelem. Sana kýrgýným, hazanýmsýn... Ey! þah damarýma deþen hançer, Yüreðim kapýna uzak, Yüreðim, dargýn düþtü gözlerine... Ýnanmam, kanmam, Yenilmem artýk, hakikatsiz sözlerine, Þimdi sevdan bana yalan, Þimdi sevdan bize riya....
Ýstemem, dönme bu saatten sonra, Anma adýmý, dost meclislerinde ulu orta, Mahþere kadar... Deðmesin yüzün yüzüme, Her bir hücrem sitemkar, Baþýma yýktýðýn bu yerde... Ýdam fermanýn okunur.
Bil ki, Gönlüme düþtüðün bu Þehirde, defnedildi en masum düþler. Ufkuma örttüðün bulutlardan, sýrýlsýklam ruhum. darmadaðýn inancým, Acýmý dindirmez, yadýma düþmez, o taptýðým gülüþ, soluna düþman bülbüller gibi, Umarsýz gidiþine, mahkum ettiðin, Gamzene vurgun, bu yürek, her gün isyan kustu.
Dilerim, Alnýnýn orta yerinde, mühür gibi sýzlasýn vebalim. Kabusun olsun her gecen, Ýsyaným kadar, dað devrilsin üzerine, içim sýzlarsa namerdim,
Bir kere kaldýr baþýný, þu ayrýlýk þarkýsýný dinle, "Sen benden gittin gideli" helalim deðilsin. Sevdam hiç deðilsin.
Bundan böyle, Ýki aykýrý hazan çiçeðiyiz... Ýki ayrý kýtayýz, iki ayrý cihanýz, Birbirinden kopmuþ, Ýki kara parçasý gibi, Tüm benliðimiz üryan, her nefesimiz ziyan...