Bilemezsin Sen
Paþa yüreðime telaffuzu güç haþa sürüp gidermiþ
Söylemeye deðer öyle çok sözüm var ki
Lakin susuyor usum zamana göz kýrpýp
Dilimin sustuðuna b/akma akil ne fýrtýnalarda
Görmez bilemezsin sen
Vera vera diyerek tesellide anmak adýný sevgiyle
Maðrur gözlerin yaðmurlarýydý avuçlarýma damlayan
Ya b/akarak veda edersin dudaklara hüsranla kimi gibi
Yada uzaklara aldýrmadan sarýlýrsýn hasretle umutlara b/iz gibi
Ölmek gereksede senden evveli soluk güz güneþinde
Ne ölü topraklar var ses/sizce ruhumla beslenen bilemezsin
Farkýndamýsýn bilmem her hazanda gittiðinin ertesi
Bir yaprak düþer aðaç gibi benden toprak gibi sana
Seher vaktinde kan revanla büyütür çatlamýþ dudaklar
Yaylalarýn kavurucu susuzluðunda sevgi tohumunu
Fabrikalarda damýtýp çokça yeþerttiðim gülüþlerini
Bolca sevgiyle üretip daðýtsamda sen bilemezsin
En k/olay yoldu direnmek küllenmiþ bedenlerde
Ve yeniden dirilmekti zor olan yitik yüreklerde
Belki bir sokak gölgesinde sessizce
Yada ansýzýn kýyýmlanmýþ bir aðaç gövdesinde
P/uslu þafaða beþ kala hemde soluksuzca
Fakat her þey bir yana sen asla bilemezsin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.