KINALI GÖNÜL

Sarýlýrsýn topraða bir çýnar gibi
Kök verirsin en ücrasýna memleketin
Tutunursun boþluða düþmemek için
Boþluk kaybolur içinde
Fikri küçük dar ufuklu bilemez
Çarpan yüreðin kilometre hýzýný
Bakmak istemez bir kez bile yaþama
Senin ateþten boncuk gözlerinle
Ýster ki umut ettiði düþsün peykine
Yar dediði derman olsun
Her daim en onulmaz derdine
Ýster ki arza saðlam bassýn
Titretsin heybetiyle semayý
Ýster ki aldanmasýn bu oynak feleðin
Göz boyayan afilli rengine

Bazen duruyor insan dönse de dünya
Bir adým ötesini ateþ görerek
Ölüm çok uzak görülse bile
Çok yakýndý hep yakýndý insana
Ondandýr zamaný gelince
Rýhtýmýna demirlenir canlar
Ve gezinir ölümün soðuk bahçesinde buz gibi yüzler
Her þeye raðmen her nefes bilir
Ölümsüzlüðe de ölümle gidilir

Yine de tutar hayatý perçeminden
Sarýlýr ince beline
Kürek çeker gibi asýlýr
Kayar gözlerden yanan bir kalbe
Ümit azýðýdýr doldurmuþtur avcuna
Ne çýkarsa razýdýr kara kuru bahtýna
Gökten henüz düþmeden üç elma
Binmeden kaptansýz rotasý belli bineðe
Bir dem de biz kam alalým kýnalý gönlümle

Sosyal Medyada Paylaşın: