Ýyiliðimi sorguluyorum bazen. Ve iþte inançlarým batýl... Kendimi idam ediþim, etrafýmdakileri kýrýþým, ve sonsuz esaretli umutlarým. Hangi birinden kurtulsam bu günahlarýn...
Ben ki ismimle þeytana atýlmýþ bir taþsam eðer Cismimle nedendir günahlara batýþým? Nedendir günah elbiselerini üzerimden atamayýþým? Ve ne haddime benim seni sorgulamak... Ödenecek onca hesaplarým varken ve kendim saklýyorken bile sorgulamak baþkalarýný.
Evet, hep cesurdum iþte...
Ýyiliðim!
O bana ait olmazken neden sahiplendim? Üstelik bana atfedilmiþ hiçbir iyilik yokken.
Aðrýlarým rahat vermiyor. Ama ben, umduðundan da iyiyim.
Bu sebeple;
vicdansýzým, vicdansýz-ým, vicdan-sýzým ..
_Efruz Merve Yýldýrým 24.05.2014 (00:51)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Merve YILDIRIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.