Dilime en aykýrý kelimeler, avazým çýktýðý kadar, sitem birikirken.
Sende git, Allah Aþkýna git... senden bir þey kalmasýn, Al götür, Aþka dair ne varsa, Ýstersen, yüreðimi de sök götür. Paramparça kalsýn umutlar. yýkýlsýn masum düþler. Gölgesi aðýr düþen yarýnlar. Ve bana kalsýn, sancýsý katmerli mazi. Böylece son bulurken, yarým kalmýþ bu hikaye...
Git... Bende býraktýðýn, izlerini bile bile, Ýçine sindirdiðin, o ayrýlýk çýbaný ile, kendi gölgende ezilerek... Yaþanmamýþ say, en çýlgýn geceleri,
Kulaklarýnda çýnlarken, yürek avazým. Sen umut topla. Gurbetin çorak topraklarýnda... Ben sana duacýyým, kýrk bin kere... Beþ vakit mahþere, uzar niyazým.
Giderken, Hangi kapýdan geçse baþýn, Hangi þehre uzanýp, demir atsa gemin. ardýn sýra býraktýðýn bu ah... sürer izini sessizce,
Al götür, Kükresin vicdanýn, o kansýz yüreðinde, Aþk ile çýldýrsýn, amansýz sýzlasýn, omuz küreðinde, Ruhuma sardýðýn, bu dað gibi sancý.
Diline dolansýn ismim. bu virane þehirde, çürürken cismim. Unutma!!! Elbet bir gün, asýlýr boynuna günahým. Sen beni duyma! düþünme! görme beni, Benim, fazladan iki cümleye, mecalim yok, ben, tükendim, tükendim artýk.
Celal Þahbaz (yorgunkalem)
Sosyal Medyada Paylaşın:
yorgun-kalem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.