İsimsiz..

Meçhule doðru gidiyor ayaklarým,
Ýz kayýp, yol kayýp, sen kayýp...
Bir parça sis çökmüþ,
Adým atsan basarsýn,
Yetiþemiyorum.

Dünden kalmýþ sanki bugünlerim,
Aldanýp her gördüðüm çiçekciye,
Parasýz kalýyorum...
Falcýlar hain,
Tutmuyor attýklarý,
Kahveden mi dersin ?
Yoksa senden mi?
Yarýn/sýzým...

Yalpalýyor gözlerim yürürken,
Kapýlýp gidiyorum yaprak peþine..
Onbir’den üç’ü çýkartamýyorum mesela !
Ýki ay sonrasýný bilmiyorum...
Herþeylere karýþmýþ hiçlikler,
Yazdýðýmý bile okuyamýyorum.
Kýþ ortasýnda baþýna güneþ geçmiþ gibiyim,
Çiçekler ölü,
Ben yaþýyorum..!

Beni de ekleseler bir yýlkýnýn heybesine,
Terketsem hürriyeti en tutsaðýndan,
Mavi bir gömlek giysem ütüsüz.
Varsam menzile, bir daha dönmesem.
Anýlmasam dudaklarýnda,
Bir kibrit alevinde eriyip tükensem.
Sorsam nereye diye,
Sussan !
Söylemesen...

Ve tarumar tüm derbederlikler...
Ertelenmiþ bir hayalin,
Düþtüðü suyun dibindeyim.
Nefesimi tutmuyorum,
Kan geliyor genzimden,
Sökülmüþ ciðerim orta yerinden...

Ay tutuldu,
Göz gözü görmüyor artýk..!
Nefesini sildiler boynumdan...
Kabuk tutmuyor yokluðun,
Ellerim kanatlanýyor zindanlara...
Kýzgýn bir alev bekliyorum,
Yeð tutmuyorum yok oluþuna...

Ýhtilal bekliyorum,
Bir ah versin kayboluþuma...

’’Çayý iki pakete çýkardým günde
On bardak sigara içiyorum
Ok raydan çýktý anlýyacaðýn
Ya da tren yaydan
Ýltimas bekliyorum..’’

Tükenir elbet zihnimin umursuz sabrý,
Ya bir ömür ya bir nefestir ah’ý

Bilmiyorum...


Ýsmail Yýlmaz











Sosyal Medyada Paylaşın: