Susuz kaldým Berrak nehirlerin kýyýsýnda Oruç gibi... Sessizdim. Bir oda dolusu muhabbetin orta yerinde Ahraz gibi... Mecalsizdim. Ýçimde gizlenmiþ, Dur durak nedir duymamýþ çocuðun yüreðinde. Ona göz daðý verirmiþ gibi... Özlem katmerli suretimde. Hasret hiç bilinmemiþ gibi. Hiç öpülmemiþ sanki sevilenler. Sarýldýðým bedenler hülyadan ibaret. Yinede zihnimde kýzýlca kýyamet. Açýkta durumun vahameti. Kabulum. Hiç bitmedi yalnýzlýðýn cehaleti...
Sosyal Medyada Paylaşın:
HalkAdamı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.