Sancılı Düşler

Üzerimde dolaþan karabulutlar
Ruhumu iþgal ederken
Ay mahkum olur kör gecelere.
Önce gökyüzüm kara kýzýla boyanýr
Sonra ayaðýma diken yarasý günahlar batar
Zaman gözlerime mil çekerken
Kim bilir ne zaman doðar umutlarým...


Damarlarýmda
Buz kesiði yaralar birikir
Yüreðime acýnýn son nakaratý düþer
Kanatýr içimdeki o masum kelebeði
Bilirim ki dudaðýma kilit vurulmuþ dünden
Yalnýzlýk nöbet tutar hiç usanmadan...


Yaslý sancýlarýma
Kör býçak sallar hayat
Yusuf’u kuyuya atan eller gibi
Beyaz kefenim kana bulanýr
Suskunluðuma gizlenirim
Körpe hayallerim ayaklarýma dolanýr
Mavinin derinliklerine ulaþamadan
Düþlerimin kanadý kýrýlýr
Sancýsý bir yanýmda asýlý durur...


Avuçlarýmda kurumuþ bir hayatýn
Derin çizgilerini taþýyorum düþe kalka
Umuduma uzanan dallar çoktan budanmýþ
Ömrüme vurulan prangalar zincirinde
Yosun tutmuþ zindanlar düþmüþ payýma
Sancýlý düþlere gebe kalýrken
Üþüyor bedenim...


Nazlý HüzünYýldýzý
Sosyal Medyada Paylaşın: