Sözünün Eri Ölüm
Geceyi aklayýp süzüldü yýldýzlar
Ten harýyla buharlaþan camlara
Cam kýrýðýndan yansýdý dolunay
Gölgesi kesilmiþ kavak aðacýna
Ve mavi koktu sözünün eri ölüm
Ay mahsus mahal kiri az geceye doðurgan
Akarsu kýyýsýnda þairi emzirirken kent
Mezopotamya’ya has nal sesleriyle çaðlar Fýrat
Kara sevdalar rüyayla iþlenirken kanaviçelere
Uyur kuþ motiflerinde sözünün eri ölüm
Tenine susamýþ teriyle güneþe emek
Açmýþ koynunu acýya solgun toprak
Ýzin sürer kara sabanýn itler gecede
Dil þiir yeþertir inceden elifçe
Yakalanmadan sözünün eri ölüme
Bir vakit taçlandý aldýðý ölümsüzlükle bedenler
Ýslere bulanýp yanarken sürüldü kör kuyulara
Ki yaþayan vicdanlar ayný dili konuþmadý
Söndüremedi korlarýný ananýn göz yaþýndan baþkasý
Ýçindeki isyan acýsýyla sözünün eri ölümün
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.