ÖRT ÜSTÜMÜ
Dil Boyu Deðil Sevgili Doya Doya Ölmek Gibidir Aþk beslemeye kanat çýrpan kuþlar
bir gece vaktiydi acýyý çaðýrdý aðrýlar
gidiþinin ardýndan
bir damla gözyaþýyla ne ýslattým yüreðimi
ne kasýmý sorguladým neden geldin diye
günlerden de perþembe
saatin on ikiyi vurma vakti anlýndan
adýný yazdýðým, yüzünü çizdiðim duvarlar
yorgunluk kahvesinde kavgalý
senin gel deme vaktindi git demeden önce
limanlar hep koynunda vedalar saklar
günlerdir býçak sýrtýnda yürüyor gecelerim
yabanlaþtým
bu nasýl aðýr yaralanmaydý
tökezledim
yanlýþ bir adamý yüreðime düþürdüm
hayatýn dikenleri ayakkabýlarýmdan girdikçe içeri
ne sen sordun acýdý mý diye
ne hayat bir þans daha verdi
bugün dünü öldürdüm kanýyla kirlendi ellerim
þimdi katilini arýyor vebali boynumda
biraz irmik helvasý kavurup daðýttým kendim için
ne siyah giyindi dostlarým
ne bir damla göz yaþý akýttýlar topraða
bir topuk sesinde derin kazýlan çukurda
caným acýyordu oysa
kaným çekile çekile topraðýn koynuna
fýsýldadým sessizce
ört üstümü
kapat gözlerini
çürüdüðümüzü
kimse görmesin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.