YÜREĞİM
Gözümde dünden kalan yok emelim
Kör kurþunla uykularým delenim,
Gün geçtikçe yaklaþýyor ecelim
Yýllar boyu bana suskun yüreðim.
Aklýmla bir yürümedin bir türlü
Bu kalýba artýk çoksun yüreðim
Senin dünyan hep toz pembe büyülü
Çarpsan da içimde yoksun yüreðim.
Vefa aramak en hazin iþkence
Bulan o bileði büksün yüreðim
Kalmadý artýk ne týrnak ne pençe
Bak kevgire döndün öksüz yüreðim.
Hep attýðým adýmlar düðüm oldu
Senden yana artýk ümidim soldu
Bu hayatýn akýþý beni yordu
Bundan böyle bana yüksün yüreðim.
Günden güne eritip yoracaksan
O dertten bu derde hep salacaksan
Eli hançerli düþman olacaksan
Gönlümde yoksun sen çarpma yüreðim
ÜLKÜ SOLUÐAN KARA 16 HAZÝRAN 2014/BURSA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.