“-n’arasýn ay abam; o ðün yoðudu” “-hinci var da n’olcak elimiz dutar gözümüz görü(r-i)kene diþimiz keserkene bulsak daþý öðüdecek karnýmýz aþlýkdan gýrýlý gederdik de kimsenin tarlasýna dabanýna aðacýnýn dalýna, kelek-garpýz tarlasýna, þununa bununa yan gözüne bi baksak ya ne ðezer
hincikinner gibi honun þunu var falanca hunu yemiþ feþmekan höyle keymiþ deye günülesek garnýdarlýk etsek dediðim dedik deye dutursak herifin baþýnýn etini yesek ya ne ðezer
ha biz de çocuðuduk biz de genc-olduk emme, çoluk-çocuðada garýþdýk emmeee ne çocukluðumuzu bildik ne genþliðimizin hayrýný gördük genþlik dediysem çocukluðumu bilemeyon ki genþliðimin ne hayrýný göre(yi)n deli-dembek oynayýp durukana akren o(ð)lan-gýzlarýna(n) verividiler gocaya neyin ne olduðunu ne olaca(ðý)ný bilemeden taha bi hüf demeden daa çog geþmedi hadi bakalým herif Seferberliðe garným burnumda o(ð)lu esgere gedeli beri gayýnbobam bi(r) eve dama girse ya ne ðezer
niþleyip ne goyosa daðda-daþda bana bakar-bakar aðlar ben de kendi derdimi unudur, o aðladý deye baþlarýn a(ð)lamaya.. yazzýk adamca(ðý)z bi ðün beni annacýna aldý da “-geliiin” dedi seðirtdim vardým da “-geliinn” dedi “-ey boba” dedim deli çocuðun taha yau “geliiin, gelin deði(l) de has-öz gýzým” anacýna dineldim “-hý bobam” dedim bek eyi bi adamýdý sizden eyi olmasýn gýzlarýndan ayýrmazdý beni herif esgere ðedince barabar ayak ucunda yatýrýdý beni de! adamca(ðý)z “gaþýyýn üsdünde gözün var” dese, “dýkýmý güçcük dut”, “gak hordan bi gupa su ver” “abdas(t) ala(yým)n ile(ðe)n getir” ya da ne bileyin “hurdan gak da, hora otur” dese ya ne ðezer..
emme gayýnnam olcak garý;o yok mu ooo gaþlarýný garartdýmýydý var ya donuz görmüþden beter olu(r)dum aklým depemden gederdi, ya öyle, o ðadar gorkuyo(r)dum kendi de zaten adý üsdünde Gara A(y)þa ay(h)! yere-ðöðe sýðdýrsa ya bi hortlayasýca, hiþ içine ilidir mi.. donuz mezerinde yatasýca açcýk da onun uçu; gayýn bobamýn kölgesinden eðsilmezidim tarlaya nadasa, daða oduna sanýsýn gelini deði güçcük gýzýyýn, gýzý deðil yavýklýsýyýn, eme onu aþýtlatdýmýydý ye(r)ller yeyesice, singildeyesice Gara Aþa etmediðini gomazdý ha ona da galmadý yalan dünne yanýna kâr kalcag sandý ettiði gý biðünden biðüne gý i(n)sana gün-dirlik verilme(z) mi ne ðezer de! onu deyceðdim, ýramatlýk gayýnbobam “-gýzýmmm! hinci ben seni güderin desem yalan ay aydýn yol belli, evelallah genþsin da(h)a seni bobayýn evine eleteyin, gene de atývýmayon, gene de sen benim evladýmsýn” .. “-va(h)! boba o nasý(l) ilaf” demiþiyin emme içim valla “cýýýz” etdi, “-ý ýh” dediysem dee düþdük yola yüzüme bakmadan o öðnde ben arkada eletividi bobamgile de izinin üsdüne dönüvüdü gerisin geriye ha! þö(y)le galaðalmýþýyýn olduðum yerde ardýndan baka-ðaldým geri dönüp baksa ya bi! ne ðezer
hemi de valla hemide billa bana el evindeymiþiyin gibi geli(r)di ha hurda kaþ gün olmuþ gedeli üsdelik bi tek gýz evladýyýn ya elimden bi iþde gelmezdi da(h)a çocuðudum ya(hu)! daha dedim ya gözüm esger yolunda bi aðlarýn bi aðlarýn, me(ðe)rem bakar durun ö(y)le gayýnbobamgilden yanna bi(r) habar, bi(r) mekdip, bi(r) selem; ne ðezer
önüþlük “ý-ýh” deyemedim ya herkeþ de, herkeþ emme gayýnbobamýn etdiði çok gücüme getdiy ki eller gibi döðse-çarpsa kolumu ganadýmý eðþese aklýma gelmezdi Allah var bobamdan eleriydi ýramatlýk, aklým ileri-ðeri ermeyodu demek bi habar bi selem olmayýnça hele varyana; içim içime sýðmadý da fira yollara bakdým durdum gakýp gonu gonþu eþ-dosta getsem gelsem, bi iþin ucundan gelsem ya! ne ðezer
gabillenemedim hani fakýt; ne demeð oldu hinci bu.. hýý? ne demek bi namýssýzlýðým mý oldu biri biþiy mi dediy ki deye içim içimi yedi ðetdi ta öyle uykum düne(ði)m gaþdý günnerce geceler boyu oyusam; gabiri cennet olasýca nur içinde yatasýca gaþýný garartsa, iki de sýrtýma dayað atsa da bi zert gonuþsaydý da yüzüme garþý “hu” deseydi ya ne ðezer
me(ðe)r(i)sem adamca(ðý)z o(ð)lunun “-öldü” habarýný evel-evelden kimbili(r) ne fakýt almýþýmýþ da! beni hýyallamasýn deye içine atmýþýmýþ yaa ne bile(yi)n ben, hinciki ðibi esgerden bi habar mý oluyo esgerde ölenin ölüsü mü geliyodu görmeyince insan yakýþdýrabiliyo mu görse bile yakýþdýra bili(r) mi anam; i(n)san; gözlerine bakýp durduðu, gýzgýsýný, havaslýðýný, sevisini, zevdasýný, memninniðini gözünden okudu(ðu)n daðý deviri sandýðýn bobayiðit erine ölümü yakýþdýrý(r) mý hiþ! ne ðezer..
aklýma file bi gelse ya bi Allah var gederkene bile eller gibi hiþ aðlamak aklýma gelmedi sanký gonþu köye hýzmata getmiþ de! geli(r)kene bi eþek yükü odun edip öylene eve gelce(ði)miþ gibi bi getdiy ki; gediþ o ðediþ, aðþama gelceðmiþ gibi yola bak dur geli(r) mi yýlýn yýlý beklesen ne ðezer
sonratdan sonraya aklýma ðeldi zahýr esgere ðedenin gelme(ye)ceði esger analarý, esger yavýklýlarýyna barabar herkeþine barabar bende aðýd etmeye baþladým
ben bi aðlamaya baþladým kiyne günnerce, aylarca çocuk da zati, marakýmdan telef oldu ðetdi doðsa da; yaþasa filen ha belki beni bi meþgil ederdi “yadiger” gordum adýný o(ð)lan ossun gýz ossun yeter kii ba(h)týyer ossun derdim insan isdeme mi emme ne ðezer
bobam ýramatlýk “-gýzýýým gak” dedi “gak” “-ölenine ölünmez iki ðün sonura baþýma bi hal gelse elinden dutan olmaz deynek de olsa kölgesi olur üsdüne gözlerim açýk geder töbeler töbossun” deye gakdý-dutdu birine taha verdi adamýn üþ çocuðunun üsdüne bi çocukda ben oldum emme fazla yaþamadý bobam aldý getdi, sonura da hinciki çoþ(cu)klarýn bobasý herife verdiler olduk getdik iþte ha! eyi günümüzde geþmedi deði(l) de ilkinkinin yadigerinin üsdüne, dedikleyin yamanýn üsdüne yama olu(r) mu sanýsýn ne ðezer
dedikleyin üç onun varýdý üþ de benim oldu altý neliklerinen böyütdüm nasý geldi-ðeþdi sanýyonuz ömrüm ben bu saþlarý deðirmen damýnda mý aðartdým aþ ðaldým, susuz galdým kimseciklere “halým þu” deyemedim, demedim, demen, desem; gardaþlarým kendileri benden de erezil bobamýn da baþka birine daha vermekden baþka bildiðimi var elinden ne geli, o zamannar öyleydi anam.. anamdan sonura iki ðarý da kendi aldý dört garýdan dokuz onun varýdý taygeldilerinen barabar onyedi gardaþlarýn gardaþlarý derkene ohoo “habaynan ürküt, yabaynan say” gari öðey ana insana hýr(lý) soluk solur mu ben saydým emme onnarda mehremet; ne ðezer
“benin” deyen sorsun bakalým, ben de öðey anaydým ellerini ýscak sudan sovuk suya goydum mu beniki-onu(n)ku dedim mi bi ðünden bi ðüne þikat etmiþ miyin çenizleri ellerinkinden geri mi galmýþ zabahlara gadak ettim eyledim çok þükür – bin þükür inneden-ipliðe ne var ne yoðusa elemeðim hepiciðini böyütdüm everdim Allaha þükür evelallah tamtekmilidi.. her bi þeyleri eee “köpek ayaðýna su dökmüþ gadar hora geþdi mi” ne ðezer
tö(v)be töbe estaðfir töbe ha lafýn geliþi.. Alla(hý)m günah yazma geldi geþdi hinci günahlarýný almayan taha hiþ biri “önümü alýp ” geþmedi emme eyi, emme kötü hiþ birisi de “analýk” deye baðrýmdan yitmedi, benikinnere de sa(hi)ap çýkmadýlar desem (y)okarda Allahlarý var böyüðü güçcüðü hiþ biri de “-öðey ana” demediler ellere bakýyon da ne öðey evlad, ne öðey gardaþ ne ana bir, bobabir has-öz gardaþ can düþmanýndan eleri neleri gördük.. neleri.. bi an davasý…, neneyen aman get bee bobalarý mefat etdi de ben “onun-benim” demedim bana ne deyip kendimikinneri alýp da elin-günün ettiði gibi zengin birine varayýn da “gabý ayrý olanýn dadý” aðanýn beyin þeyi farklý olu(r) ha üþ gün sonura unudulu geder varý.. üþ gün de ben keyfime bakayýn elimi ýlýdan sovuða vurmayan paþa gönümü ýrmayan” demedim (y)okarda Allah var hinci bundan sonura elin herfine varýp da çoluk-cocuðun takkasýný mý eðecez aman olca(ðý)nda mý gýý hu yaþdan sonura elin adamýna garýlýk mý edecez bizden geþdi geþdi getdi gari deðil mi ya böðüne gadak bi gün yüzü görmedik de hinciden sonura püsgül daksan ne olcak “aþan bilir garlý daðýn ardýný, çeken bilir dul garýnýn sýrrýný.” “yitirdim anasýný neneyen danasýný” hesabý hunca seneden sonura hugarýyý da delaletden gurtarayýn deyen çýkar mý çýkar mý gýý ne ðezer…
DÝPNOTLAR
karnýdarlýk: çekememezlik, hasetlik, günülemek, kýskançlýk seferberlik: eli silah tutanlarýn topyekün savaþa çaðrýldýðý zaman (Milli Mücadele yýllarý) 2 Aðustos 1914 Seferberlik ilaný hurdan : þurdan þuradan hora: þura, þuraya, ora, oraya eðþemek: budamak, kýrmak, küt etmek, aðacýn neredeyse yapraðý dalý kalmamacasýna sýyrýlmasý, ekinler için çiðnenerek yere serilmesi, örselemek, yülemek zert : sert nelikler ile: ne zorluklarla, meþakkatli, zahmetli hýr : iyi, adil, insanlýk, saygý (hýrsýz da bunlarýn zýtdý olmalý hora geçmek : kabulþ görmek, takdir edilmek, iþe yaramak önünü alýp geçmek : birinin yürüdüðü istikamete çapraz ondan evvel geçmek takkesini önüne eðmek: namusuna leke getirmek, utandýrmak
Resim için Sn Muhammet GÜZEL’e teþekkürler.
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.