Çýðlýðýmýn nefesine sarýlýyorum rüzgârýn kesilince Geçimsiz bir düþünüþün tel örgülerini aþýyorum Gülümsemeye muhtaç yaralarýmýn merceðinde Bir çocuðun yumuk ellerinde tutunuyorum aþka
Korkum yoktur yar kendi içimde kaybolmaktan Her gidiþ umudun yamacýna kýrýk sýrt dönüþtür Her piþmanlýk kendi çocukluðunu izler aynada Ve bütün imkânsýzlýðýn rengi siyahtýr aslýnda
Terk et desem sana sevdanýn yýkýk þehirlerini Kendi teslimiyetini inkâr ediþtir yürekte yýkým Her masal önce kendi öyküsünü saklar özünde Ýkimize dair ne varsa yaþamadýk mý yar aþkla
Sesinin kaydýraðýndan akarak geliyorsun bana Hoyrat gecenin demiyle sarýlýyorsun gövdeme Savruk bir an artýðýyla yaðýyorsun þehirlerime Bir yaðmur ki ah! ne çok ihtiyacým var gelmene