BENİ HOŞ GÖR,MECBURUM AĞLAMAYA
Çok üþüyorum, yapayalnýzým ben,
Saate baktým, ezan yaklaþmakta,
Uyku tutmadý, aklýma geldin sen,
Göz pýnarýmdan, yatak sulanmakta.
Bulut gözlerim, dolanýr boþlukta,
Bahtým karadýr, bir sorun kuþlukta,
Can çýkmýþ mýdýr, dinleyin solukta,
Bu göçmüþ diye, ama aðlamayýn.
Bana yaklaþma, hastayým bulaþýr,
Boþ verin bana, o dert benden yana,
Kaçýn bulaþýr, yel kaptý ulaþýr,
Hak verdi bana,kurbaným ben ona.
Siz aðlamayýn, garibim görmeyin,
Sizler gelmeyin, ölmüþ mü demeyin,
Ben gidemedim, helal et demedim,
Gördüm demeyin yüze el sürmeyin.
Haram dediler, bol ilaç verdiler,
Gitme dediler, çok çaðlan dediler,
Diren dediler, toplanýp gittiler,
Göz yaþý hakmýþ, o halime bakmýþ.
Vuslat günümde hep gülün delice,
Sizler gelince, ruh bakar sinsice,
Hak isteyince, gitmeyin halice,
Bir duan için, ora gitmen niçin.
Beni boþ verin, kuyudur yer derin,
Dolmakla bitmez, kar yaðmur yetmez,
Kapkara yerin, / topraklarý serin,/
Doymakla yetmez, göz yaþý sevmez.
Hoþ gör beni mecburum aðlamaya,
Havada vuslat, bende gözler varsa,
Yaðmur olurum, baþlarým yaðmaya,
Düðün yaparým, / ölüm gönle yarsa./
a.gadaþým.......
a.yüksel þanlýer
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.