Alazlarým güneþ oldu sende duman tütmedi,
Seviyorum al yanaklým inanmazsan inanma.
Kalbimdeki yaralarý týrmalaman bitmedi,
Seviyorum al yanaklým inanmazsan inanma.
Hüzünlerin gölgesinde mutluluða ýraktým,
Muhabbetin ustasýydýn dergâhýnda çýraktým.
Yüreðinin eþiðine bir demet gül býraktým,
Seviyorum al yanaklým inanmazsan inanma.
Boz bulanýk derya iken ýþýðýnla duruldum,
Altýn sevda saatiyim gözlerine kuruldum.
Mecnunluðun sýrlarýný anlatarak yoruldum,
Seviyorum al yanaklým inanmazsan inanma.
Aþk gölüne yoðurt çalýp dolaþýrken peþinde,
Ýzim yoktur hayatýnýn gerçeðinde düþünde,
Kalp yerine buzdaðýnýn ucu varmýþ döþünde,
Seviyorum al yanaklým inanmazsan inanma.
Saçlarýnýn tellerinden sevda ördüm düþlere,
Düþlerimin hüznü ile ziyan oldum boþ yere.
Gururumu kýra kýra söylüyorum eþkere,
Seviyorum al yanaklým inanmazsan inanma.
Ne dinin var ne imanýn Ermeni’den zalimsin,
Sevgiliye iþkenceyi icat eden âlimsin.
Hayalimde sultanýmdýn bundan sonra kulumsun,
Seviyorum al yanaklým inanmazsan inanma.
Mehmet NACAR