Taþ döþeli sokaklarda seve seve gezerdim,
Kesme taþtan evlerine ne sevgiler dizerdim.
Karataþ’tan seyrederdim batýþýný güneþin,
Hüznü ile ýsýnýrdým ufuktaki ateþin.
Ayþecik’ten gökyüzüne kuþ sesleri yayýlýr,
Büyüleyen bir bestenin notalarý duyulur.
O yýllarýn Kilislisi kutsanmýþ bir nesildi,
Kýzlarý melekten misali erkekleri asildi.
Altýnda ders çalýþtýðým zeytin aðaçlarýnýn,
Gölgesinde kurulurdu hayalleri yarýnýn.
Sinemalar þarkýlarla seyirciyi çaðýrýr,
Kapýsýnda teþrifatçý ‘’baþlor’’ diye baðýrýr.
Her semtinde bir kahve var, her kahvede bir dayý,
Edebiyle gelmeyene basarlardý fýrçayý.
Caddelerden yayýlýrken Kilis Tava kokusu,
Taþ döþeli kaldýrýmlar gönlümüzün rakýsý.
Zeki Müren, Adnan Þenses, bir de Abdullah Yüce,
Gazel söyler, þarký söyler, Kilis’te gündüz gece.
Santral Park’ýn uðultusu duyuluyor maziden,
Her seferde tat alýrým mazideki geziden.
Dolaþýrken sokak sokak ezberledim her yeri,
Bu büyülü kent içinde bir tek bendim serseri.
Kalleþ Daðý, Oylum yolu zeytinlerden soyunmuþ,
Kilis’teki güzellikler kesilecek boyunmuþ.
Beton evler yükseliyor köklerinde baðlarýn,
Kýr çiçeði kokusu yok melteminde daðlarýn.
Kendi yoksul gönlü zengin insanlarýn yuvasý,
Darmadaðýn, paramparça, zehirlenmiþ havasý.
Mehmet NACAR