BİR SANDAL

sularla çevrilmiþ adalarýn yol güzergahýnda,
mavi bir sandal dalgalara diþ bileyerek geçiyor
yine bu güzergahta bir kýta keþfediliyor, nice ümitlerle
geçiyor içlerinden, kuruntusuz bir sandal geçiyor içlerinden...
alnýna sürüyor göðü, alný apak; alnýn da bir gökyüzü alný apak
savunmasýz bir halde koþuyor adalara sandal,
prangalarla çevrilmiþ bileklerinden aksayarak koþuyor....

düþüyor kürekler suya; suda oluþan binbir çeþit halka
bir þiir çýkabilir hemen þurada, dalgalarýn arasýnda
ve dýmdýzlak ortada kalabiliriz biz , büyük bir ihtirasla
ellerini sallayýp yürüyor sandal, heybetli dalgalar arasýnda
koþuyor sandal, yürüyor sandal; büyük bir ihtirasla...

ellerimiz eski bir tekke zaviyesinde mahkum kalmýþ gibi
seyyahlar yoldan dönmüþ, heybeleri bomboþ, karýnlarý aç
sularla çevrili sahralarýn yol güzergahýnda, kýzgýn bir saç
kelle koltukta bedeviler at üstünde ve aç karýnlarýyla kumda
geziyor sularla çevrili sahralarda sandal, yürüyor sandal...

kristal yaðmurlar yaðýyor üstümüze ve hala sandal yürüyor
bir millet göçüyor beyaz zambaklar ülkesine, sandallar ile
nuh aleyhisselam yürüyor, sandal yürüyor, ülke yürüyor....
ve bir insan keþfediliyor onca güzellikler, onca nimetler içinde
cudi bir tepede bakýnýyor gök rahmine, küflenmiþ tahta kürekleriyle
bir sandal süzülüyor mavi düþlerde, bir sandal yürüyor, bir sandal...

Zeki Altýn

’’Bu þiir NUN edebiyat dergisinin(2014 Haziran-Temmuz) 14. sayýsýnda yayýnlanmýþtýr..’’
Sosyal Medyada Paylaşın: