MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Satır Aralarındaki Hayatlar
mina

Satır Aralarındaki Hayatlar






Umudu dileniyor dilenci…
Ekmek parasýný hislerine paravan yaparak,
Her gün hep ayný köþede,
Soðuða açýyor ellerini.
Dudaklardan tebessüm çalmak istiyor.
Heyhat, hayat
Ýnsan yüzlerini yanýndan geçip giderken gülümsetmiyor…

Anýlarýný dileniyor dilenci…
Hüzünlerini,
Kopuk bacaðýný örten,
Boþ kalan kumaþ parçasýna iðneliyor.
Orada saklýyor hikâyesini
Orada hatýrlýyor her gün bir þiþe þarapla
Unutmaya çalýþtýðý gerçekleri…

Þarapçý diye yüz vermeyen,
Ýnsanlardan topluyor her gün,
Yaþama direncini...
Gözlerinden akýttýklarý ile harcýyor,
Bir inþaat þirketinin kararttýðý geleceðinin,
Elinde olmayan sermayesini.
Yokluktan onu terk eden karýsýna,
Karýsýnýn sokakta býraktýðý çocuklarýna,
Aðýtlar yakýyor sessiz sedasýz.
Deli damgasý vuruyorlar
Konuþaný olmadýðýndan,
Kendi kendisiyle fýsýldaþmasýna
Aslýnda içiyle hesaplaþmasýna…

Merhamet dileniyor dilenci…
Kaldýrýmlarý öpüp, koyup alnýna
Mutlu yarýnlar satýn alabilmek istiyor yavrularýna.
Sahildeki bankta yatýp kalkýyor
O gün sadaka alamadýysa
Çocuklarýma ne hesap veririm telaþýyla,
U t a n ý y o r…
S ý k ý l ý y o r…
Sýkýldýkça daha çok sarýlýyor elindeki gazete ile örtünen þaraba
Ý ç i y o r,
U n u t u y o r,
A y ý l ý y o r,
H a t ý r l ý y o r…


Ve bir gün yine ayný köþede
Ölürken,
Kimse el uzatmýyor,
Üþüyen elleri,
Kýrmýzý burnuyla,
Hikâyesini de yanýnda götürüyor
Ertesi gün gazetelerde
Ufacýk bir yeri kaplýyor
‘Dilenci alkole yenik düþtü’ yazýyor
Kimse satýr aralarýnda ki küçük hayatlarý okumuyor,
Bu memlekette gerçekleri kimse görmüyor…

Üzerine atýlan bir yýðýn toprak
Üþümüþ bedenine yorgan oluyor
Duyanlar acýmasýzca, ‘su testisi suyolunda kýrýlýr’ diyor
Hikâyesini de yanýnda götürüyor dilenci,
Gerçeði kimse bilmiyor…





Elif SEZGÝN





Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.