MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

YAĞMURDUM ŞAİR NAİLİ SOKAĞIN DA
Onatça

YAĞMURDUM ŞAİR NAİLİ SOKAĞIN DA





( BÝRÝNCÝ BÖLÜM )

Her çeþit ölümler tarafýndan kolay harcanýr bir can olmuþtum
Sen de yanýmdaydýn o zamanlar sevgili Ýstanbul’um !
Tüm düþ kýrýklýklarýn da acýlarý hep karþýmda buldum
Yine o zamanlar ben çok,
Hem de pek çok katil umutsuzluklarýn yemi oldum…
===
Ýstanbul’un tanrý’sýz semtlerin de
Bu sokak senin, þu sokak benim derken kahrolurdum !
Aylak aylak ölümüne dolaþmaktan deðil,
Ben her köþe baþýný dönerken
Olanca gücümle yüreðimin gözlerine fer doldururdum
Ve köþe baþlarýný döner dönmez daha hüsrandan yorulurdum…
===
Geceleri denize karþý sürekli sessizlik uluyan
Ýstanbul’un tenha ölüm sokaklarýnda kendimi unuturdum
Boynum da bir ayrýlýk sicimiyle
Meyhane meyhane dolaþýp dururdum
Kim ne zaman ararsa o an ölüm de olurdum
Ýþte ben hep öylesi bir adreste hazýr bulunurdum !!!...
===
Ceset ceset ederdi ruhumu ben de ki pür telaþ !
Senin anlayacaðýn öyle olurdum ben be Ýstanbul arkadaþ !
Yitik sevgilinin düþleri zaten ýssýz gecelerime yoldaþ
Ben ki, onun yüzünden iç dünyasý canhýraþ !
Üsküdar da, Þair Naili Sokaðý’nýn düþmasý ayazlarýn da
Hiç sahip olamayacaðým arzularla o günler de sarmaþ dolaþ…
===
Ben mutsuz oldukça görünen sebep ise,
Adeta kendi kendimin inadýna onu seviyormuþum gibiydi
Öyle yapýyordu bana içim de olan yabancý kiþi
Aynen öyle çeliþkili çeliþkili !
Az yaþam borçlanmadým bu huyum için ona yani
Yani az teselli etmedi Ýstanbul bunun için beni…
===
Yalnýzlýk bombalarý patlardý durmaksýzýn ruhum da !
Kaþýk kaþýk dalardým o haldeyken Üsküdar’ýn mehtabýna
Üstelik hiç aldýrýþ etmeksizin infilak sonrasý ruh parçalarýma !
Þair Naili Sokaðý’nýn sipsivri ýssýzlýðý saplanýrdý
Tam da o anlar da sevgi yoksunu þu cýlýz canýma !...
===
Ýstanbul’un yaðmurlara küskün olduðu
Kimi sabahsýz geceler de
Ben yaðardým Ýstanbul’un yerine
Ben yaðardým saðanaklar dolusu yaðardým hem de
Ýki gözüm iki çeþme !
Ve kan çanaðý gibi olurdu hem de !...
===
Tufanlara inat yaðardým kýyasýya !
Bütün Þair Naili Sokaðý þahit olurdu bu gözyaþlarýma
Cenneti en çok andýran günlerin güzel Üsküdar’ýný
Cehenneme çevirirdi yaþadýðým o yitik aþk bana
Sor istersen inanmýyorsan ey Ýstanbul’um kýrýlmam sana
Sor ömrüne ve ömrüme bir midye gibi tutunan o cellat yýllara !...
===
Omzun da taþýmýþtý eski dostum beni asýk suratlý bir gece de
Kalkamýyormuþum tahta sandalyeden
Biz, yani ikimiz o meyhaneden gitmek isteyince
Ruhumun tortusu çökmüþtü sanki her fon dip de,
Salacak’ta ki salaþ meyhanenin gýcýrdayan sandalyesine…
===
Sarhoþ etmiþtir ayrýca Ýstanbul’un dostluðu da beni muhtemelen
Lakin yitik aþkýmýn düþlerini koluna takýp Ýstanbul acilen
Sürüte sürüte getirmiþti onu bana uzak memleketinden
Dahasý ayrýlýk marka þarabýmý arkasý arkasýna fondiplerken
Hem nasýl kalkabilirdim, nasýl ?
Ben yorgun ve gýcýrdayan o tahta sandalye yorgunken ?...
===
Ruh parçalarým darmadaðýnýkken toplaya toplaya
Götürmüþ o eski dost beni yine de þefkatli omuzlarýnda
Salacaðýn bilmem kaçýncý denize inen sokaklarýndan ta en yukarýlara
Vefasýz bir aþkýn yenik artýðý cesedimi fedakarane taþýya taþýya
Döküldüðümü hissederdim onun tarafýndan taþýnýrken
Duygu parçacýklarýmýn loþ ýþýklý köhne kaldýrýmlara...


(ÝKÝNCÝ BÖLÜM)


Çarpan þarap deðildi ki sadece
O salaþ meyhane gecesin de
Ruhumu yerinden söken özlemler
Bir balyoz gibi iniyordu yüreðime yüreðime !
Üstelik içmeye baþlamadan daha
Özlem duygusu yüreðinin ucuna geldiðin de
Fýrlatýyordu seni yerden yere !…
===
Hem yitik, hem de vefasýz sevgili
Tuz buz ederken bezdirilmiþ benliðimi
Gönüllü hamalý olurdu dertlerimin Ýstanbul
Bir günlük acý toplamlarýmýn hemen hepsi
Zaten gün sonu vakti geldi mi
Ölüm hesabým hep ayný toplamla biterdi…
===
Elbet þahane son’u duyulacaktýr ihtimalen
Günler acý için de geçerken
Belki de terk edilmiþ can artýk yaþamazken
Ama o çok geç öðrenmiþ olacaktýr
Olmayan beni baþka baþka dillerden
Ve hala saklý yaþadýðý o yerden…
===
Birlikte ölürdük Ýstanbul seninle birlikte hep
Yitik sevgilinin yokluðu ha bire dolarken yüreðime lebalep
Sen de biliyordun Ýstanbul bunu sen de hatýrla ?
Getirirdin yitik sevgilinin düþlerini
Ta sýlasýndan kucaklayýp benim düþlerimin yaný baþýna…
===
Nasýl da kanlar içinde kalýrdý nasýl da,
Uzanamadýðým o yitik ciðere yüreðim oysa
Nasýl da kanlar için de kalýrdým nasýl da,
Sendelerken onsuz Ýstanbul sokaklarýn da !…
===
Þu an zaman yine ayný zaman
Yani yaþadýðým þu anlar yine o Üsküdar’lý dilimler
Ayný yelkovanlý ve ayný akrepli saatler
Yürek gözlerimin önüne geliyor yaþanýp gitmiþ resimler
Özellikle de Þair Naili Sokaðý da hep aklýma gelirler
Cesedimi esir alan o iþkence yüklü geceler !…
===
Sýðýnacak yerim yoktu Ýstanbul, ayrýlýk ilk düþerken baþa
Hiç bir sýcaklýk görmedim maziden senden baþka ?
Birbirini kovaladý ölüm saatleri o büyük ayrýlýktan sonra
Her zaman acele etmiþtir zaten
Ölüm saatleri bana…
===
Belki böylesi bir ayrýlýk acýsýný
Bir baþka acý azaltýr da rahat ederim ihtimaliyle
Teþvik ediyordum kendimi yeni yeni hissel ölümlere
Say ki, kendi koruyucu aþ’ýmý da ölümümden üretiyorum kendime
Kendim de deneye deneye…
===
Bilirim ki sen olacaksýn Ýstanbul gitsem de yine yanýmda
Nasýl yitik aþkýmýn düþleriyle sayesinde birlikteymiþiz gibi olunuyorsa
Daha da çok muhtaç olacaðým þimdikinden Ýstanbul sana
Bir gün bitirmezse bu ayrýlýklar beni ama
Hiç deðilse belki sevdiðimin düþleriyle uyum saðlarým yaþama
Ýkinizden sonra olabilecek bir düþsüzlük zaten
En yabanýl yalnýzlýk bana !…
===
Artýk keþkelerimle, özlemlerimle yaþamaya alýþtým
Þimdi o tür duygularýmýn hepsi muhtemelen
Daha çok boy atacaktýr uzaklaþtýkça senden ve sevdiðimden
Canýmý linç etmeye talip olacaklardýr inanýyorum ki ben
Yanlarýndan gider gitmez hemen
Doðrusu en baþta da benim
Özlem duygularým yapacak bu iþkenceyi zaten…
===
Þair Naili Sokaðýn da
Ýþte ben böyle bir çaresiz yaðmura yakalanmýþtým
Saðanak baþlamadan çok daha önceleri
Zaten kendimi peþinen bir duygu seline kaptýrmýþtým…
===
Ruhumun týrnaklarýyla söke söke mazimden
Sevdiðimin düþlerini Üsküdar’ýn Salacaðýna çaðýrdýðým
Yitik sevgilimin eline sanki ben bir idam ipi uzatmýþtým;
Þair Naili Sokaðýn da bir gece yarýsý ve ölüm saatinde,
Ýþte tam da bugünkü gibi ona kendimi astýrdým !!!...



Ý . HAKKI GÜRCANOK
Ýst. / ÜSKÜDAR / SALACAK


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.