Ayaklarýmýn varlýðýný unutturan kansýz iç savaþlarýmda maðlup! Yenemezdim kendimi, yürüyemezdim. Ben yürümesem de yol devam ederdi bilirdim, Ayak izlerinizden tanýrdým gürültülü kahkahalarýnýzý Siz yürürdünüz, ben gülerdim.
Takýlýr kalýrdý dudaðýnýzýn kenarýnda unutuverdiðiniz bir þarký kopuk dilime Zihnimin salýncaklarýnda notalar eþsiz bir esin þenliðinde!
Gülümserdim Gülümsetirdi toprak ana Bir yaðmur yaðdýrýrdý ruhumun en kýrýþýk yerine. Ölür ölür dirilirdim sonra Evsiz ve yurtsuz doðardým Evli evine, köylü köyüne giderdi! Bense sokaklarda! Sýðýnýrdým bir cami avlusunun gölgesine.