Güneþ olmak vardý þimdi
her sabah gülen gözlerle bakmak etrafa
o gözlerden saçýlan ýþýkla
ýsýtmak vardý sevdiklerimi
ama kara kýþlardan kalma yaðmurum þimdi
her damlasýnda yere çakýlan
ve her düþüþte topraðýn kokusuna bulanan
sessizce yaðdýrdým aþkýn hecesini yüreðimden
sessizce aðlattým içimdeki çocuðu
aðla dedim kendi kendime
aðla ki her göz yaþýn batsýn sevmeyen yüreklere
acýlarýn aklansýn lekelenmiþ dünyada
içini yakan ateþ sönsün her damlasýnda
aðla ki Ýstanbul aðlasýn seninle
...
10.06.2014
Rasim Yýlmaz