Yüzümü masaya yatırdım yüzün

...



soðuk bahçesinde çocukluk günlerinin
hiçbir ses germiyor gecenin perdesini

kaçýþ...
buyruklarýn buðulu nefesiyle, eskimiþ izlerin üzerinden
rüzgarýn eðdiði aðaçlar
solgun bahçenin biricik süsü

gürültüsüz ýrmaklar ve onlarýn tortulu hikayesi
sadýk kalýnamaz zamana

avuçiçi kadar denizi daðlara serpilirken gördüm
büyümek için gidilmeyen daðlara

zaman nasýl bir þeye benzer ki

beklenmedikler odasýnda aklýn

ben bir yerde yere düþtüm
belki de çakýldým. anýmsamýyorum.

tel örgüde parmaklarý bir adamýn, sigaradan sararmýþ
sarý çiðdeme benzete dursun kederi Gülten Akýn
ben gördüm
kaçarken, saklanýrken, dövülürken
titreyen ve o kýr düþen tütün yapraðýný

hep daðlara sarýyordu
þairler hep denizlere
içinden asfalt yollar küskün kaldýrýmlar
ve orada öylece duran bir ’o’ geçiriyordu
kimileri
sularca çalkanýyordu bir kol
nehirlerden alýç düþmüþ gömleklerle
sökülmeler, kýrýþýklýklar, düðümler
hýrka alýyorlardý omuzlarýna sonra
pazarlar manastýrlar ve çiçek ormanlarý bazen

ben oydum.
özlemek baðýmlýlýktýr sevgilim yenilgi biriktirmek de

daðlara söylensin için var ne varsa
ya da bir kadýnýn boynu için usulca sabahýn en erkeninde
yarýdan sonrasý ýþýk
yardan sonrasý yarýsý dünyanýn

yarým




...
Sosyal Medyada Paylaşın: