.
.
.
dur diyorlar dur
yoksa kirpiklerinden baþlayacaksýn tutuþmaya
gitmeye koþtuðun o yer, küllerini savuralý çok oldu
öyle olsaydý diyorum kulaðýmda çýnlamazdý
karýn yaðma sesi
kýzarmýþ ellerine mor týrnaklar yakýþtýrmazdý çocuklar
uzun yollarý tepelerken boyuna
okula varmanýn, dünyayý fethe çýkmak olduðuna
inanmýþ þakayýklar
öksüz bakýþlarýna, kazýnmýþ saçlarý yakýþtýran
bahara kuzulardan fazla inanan çocuklar
dur demiyorken hiç kimse ayaklarýmý sürüyorum
dumaný tüten bir ölümün akciðerlerine
yol olsaydý ya diyorum
geri dönmeye yeltendiðim her an
etekleri donakalan ýssýz daðlar yükseliyor içimde
öyle olsaydý
kýz etmeye deðmeyen kirpiklerimle
karla ovunca pembeye çalacak týrnaklarý için çocuklarýn
saçlarýmý bunca kýsaltmýþ olmayacaktým
zaman yekpare duruyorken afra sürgünlüðümde
.
.
.
kýz etmek: yakmak. yöresel bir söyleyiþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.