Ama ben çok isterdim dokunmak göz yaþlarýna,
Ve de ben hep aðlardým o musalla taþlarýna.
Belli gelecek o gün ben doyamamýþken sana,
Ey ölüm söyle bana bu kadar mý açsýn kana.
Ah ben gene unuttum,ölüm yok ilahi emir,
Baþlar kýldan ince emir, her zaman keser demir.
Bütün kainat dertli,bütün o varlýklar yasta,
Bense kemale erdim bir fatiha üç ihlasta.
Nasýl ermesin insan bu yüce uhrevi dergah,
Bir adý mezarlýksa öbürü uyuyan sergah.
Bitti kibir,riya, þan geldi, o dünyandaki son,
Israr yok kürk de nedir?Bburda yasak bir parça don.
Ne mutlu vuslat yakýn!Selam size kabir ehli,
Þu insanýn gözüne, perde gibi inmiþ cehli.
Dünyadakiler hürrem hepsi birbirinden azade,
Hepsi hayata mahkum hepsi birer dünyazede.
Artýk gölge deðilsin varlýkta ince bir sezgi,
Bir mezarýn baþýnda çalýndý Yasinden ezgi.
Der ki:’Selamun kavlen min Rabbin Rahim’ o ayet,*
Ne büyük merhametdir Selamlýklardansan þayet.
Paylaþtým sýkýntýmý gene üzdüm seni aman,
Ne kadar çabuk geçmiþ senle beraberken zaman.
Gene kainat dertli yine insanlar habersiz,
Nasýlsa geleceðim,yar bu konuþmalar yersiz!...
NOT:
*anlamý’’Rahim olan Rab’den Selam sözü vardýr’’
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.