Şiir yanar, kelam yanar, dil yanar
NuriCAN
Şiir yanar, kelam yanar, dil yanar
Þu garip boynumu dâra verdiler
sineme onanmaz yara verdiler
ateþi aþk ile nâra verdiler
alev yanar, ateþ yanar, kül yanar
yarýldý yer, arþý sardý aðýtlar
yandý yürek, yandý bütün kaðýtlar
kalem yazmaz silindi hep satýrlar
þiir yanar, kelam yanar, dil yanar
bükülmez dað idim eðildi baþým
bekledim çatladý son sabýr taþým
bilmem kaç yýl geçti, kaç oldu yaþým
günler yanar, aylar yanar, yýl yanar
bir kýzý severdim öyle uzaktan
bin dilek diledim olmadý haktan
kurtuluþ olmadý kahpe tuzaktan
hayal yanar, sahra yanar, çöl yanar
ateþlere verdim gönül daðýmý
bitirdim gam ile gençlik çaðýmý
târumar eyledim sevda baðýmý
bahçe yanar, bülbül yanar, gül yanar
aðular devirdim doldukça tasým
ben bittim bitmedi gönülde yasým
gönlümdeki ah’týr bütün mirasým
sazým yanar, sözüm yanar, tel yanar
Nuri CAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.