senden sonra aşkı tanımak

beyaz bir sayfa kulak vermiþ
ve kalemim aracý olmuþtu
seni bana kavuþturan
nice hasret satýrýný tanýmaya

ne kadar ürksem de bu hale
mürekkep ayný renkte bakýyordu gözlerime
ve susmak ihanet geliyor
hislerim dökülmek için yer arýyordu

þairliðin arifesinde o duymadýðýn
seni seviyorumlarý her ana tasvir etmiþ
hüznümün afyonu olarak,yine
o hüznün dehlizinden sunuyordum

manasý sevda olan kelimelerin
o olgun meyvelerini döktüm peþine
belki seni doðuracak ikinci bir vaka dedim
karaladýkça gönlümün dilini

lakin çocukluk gibi
büyüdükçe sayfalarda ki kara leke
yokluðunun tek gerçek
ve sadece bu yokluðun aþk olduðunu öðrendim
Sosyal Medyada Paylaşın: