duruldum

adýna bir düþ kurmak yordu
ve sana dair yaþanýlacak ne varsa heybeme doldu.
Faþistlik denir bu kavgaya
meydandan zarifçe itelenirsin
kaldýðýn o tenha sokakta debelenirsin
diyeceðim o ki; gitme özlenirsin.

uçsuz bucaksýza uzanýnca ellerim,
bulamayýnca ellerini
þimþeðini çakýnca gökyüzü
bir bakmýþýn ki hüznünde kalmýþ öteki yüzü.
öfkeme milattan sesler deyince,
bitecek mi sandýn bu endiþe
ülkenden güzel kýzlar geçerdi, saçlarý ince
çapkýn çapkýn gülerdin, sessizce.
dünyaya bir dokunuþtu bakýþýn
þairler gibi diri kalmýþsýn ya iþte!

pörsümüþ kaðýtlardan, tükenmiþ kalemlerden
yorulmuþ kelimeler tuttum.
hepsi bitince karþýna geçtim duruldum.
içimden raylarý eskimiþ trenler geçiyordu
hiç unutmam aylardan hazirandý ama ellerim titriyordu.
bana bakýyordun
ürkütülmüþ çocuklar bakýþlarýnda aðlýyordu
bir heyula kýyameti koptu yamacýmda
aðaçlardan kýpkýrmýzý kirazlar toplanýyordu
ama þimdi tam karþýmdaydýn
Doðunun ayak sesleri batýdan duyuluyordu.
hiç unutmam gözlerin bütün evreni kuþatýyordu.

Hangi devrimin yanlýsýyým bilmem
sayýlar zamandan seçiliyordu
karþýmda durmuþtun öylece
kötü þiirler mürekkebi yalýyordu.
bütün plaklarý parçaladým ama
gözlerin hala karþýmda duruluyordu
tan yeri belirince döndün ülkene
delilik aklýmda sabahlýyor
gittin ama
gözlerin ruhumda konaklýyor...

/ koyu siyahlý.


Sosyal Medyada Paylaşın: