Kimsesiz savrulduðum bu vilayette Oturmak bir taþýn üzerine Hiddetle yaktýðým sigara bitene dek Yine ýssýz,sessiz dökülmek Sokak köpeklerine... Seçimsiz bulunduðum hayatýn bitiminde Mutamediyen serilmek Uçurumlarýn en dibine. Düþmek, kaybetmeden bedenimi Yeniden yaþamak Enginlerden kurtarmak kendimi Alabildiðine hayýrmak Haysiyetsiz gülüþlerimle... Ve sigara daha sönmeden Olaðanca tutuþurken dudaklarýmda Ýçime iþtahla salýnan dumaný keseceðim yarýsýnda Seni unuttuðumu böyle anlayacaksýn Sensiz bitmediðime böyle kanacaksýn Yeniden... Ve biliyorum. Evet biliyorum... Kolay olmayacak. Ama ne olursa olsun. Seni unutacaðým... Çok geçmeden Daha gözlerini düþlemeden Kalkacaðým tenimle kaynaþan taþtan Kayýklarýmý yüklenecek Koklamadýðým adalara yol alacaðým Ve seziyorum. Evet seziyorum. Sensiz, Eksik zorlanacaðým Usanmadan Ne olursa olsun; Sensiz yaþayacaðým...
Sosyal Medyada Paylaşın:
HalkAdamı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.