Yerde Yatan
--------------------S/aklýmdaki Ada’ya
yalnýzlýðýna bir adam boyu gölge giydir þimdi
bir kýzýn koynunda günah çýkaran papaz
yeni bir þeytaný saðýyor memelerinden
gölgeleri eteðinden döküyor gece
acýyla paslaþýp
beni arka sokaklara sürüklüyor kara kýþ
baþ edilmez bir güçle
dudaklarýmda kangren olan öpüþün sesi kýsýlýr
kýrýlýr kahvenin camlarý
ömrüm dert topu
çocukluðuma þamar atar mahallenin adamlarý
ýþýðý kapanýr gözlerimin
avuçlarým karanlýða kül serper
terli duvar dibinde uykuma tanýðým olur gece sefalarý
hayaletlere durmadan destur çeker bu þehrin kadýnlarý
geçmiþi körelten ahlâksýz adýmlar aldatýr çürüyen yüzümü
üç kurþun yer
yerde yatan
sürgün sabahlara saplanýr bir býçak
hayata küser içimde saç döken kadýn
Cemevi’min kapýsýnda bir mezar oturur
kumrular sýrýlsýklam yakalanýr ayrýlýða
gözlerim ayrý düþmüþ sevdalarýn son sahnesi
çiçekler döl döker arsýzca toprak saksýlara
hangi yangýna su taþýsa
çöle dönüyor yüreðim
dönüyor aþka tavaf eden deli baþým
dolunay denize indirmiþ öldürmek için kendini
artýk ýslak geceler tek sýrdaþým
herkes korkusunu körüklüyor kaburga kemiklerini kullanarak
aþk uzun süren bir ayrýlýktý
yoksul renkler barýndýran yüzün avuttukça
acýlar diri tutar yalaný
her bebek içinde büyütür kendi çýðlýðýný
dilin dünkü hâli
dayanýlmaz bir yolculuktu güvertede sabahlayan
þarkýlarý daðlarda öldürülen kaçakçýlar tabutlara sýðmazdý
bilirim dil dayanmaz bu acýya
gölgesine yaðmur yaðan yürek yurdumun iskelesine biriken
gözlerinin ýþýðýnda kaybolup giderdi bir çocuk uykulara
boðulurdu sevinci
cesedi vururdu kýyýya
aðaç yontula yontula ya kaðýt olur ya gemi
hiç kimse boþ tabuta yakýþtýrmaz kendini
çatýlarýn kýrýðýnda sabahlayan serçenin soluðuna sokulduðunda
ýsýnýr içindeki öksüzün elleri
bir avuç mýsýr patlar ateþinde tavanýn
fiþeðinden yere düþer bir mermi
bütün rüyalardan ýslanarak çýkar saçlarýn
yüreði söz dinlemez bir aþka vurulduðunda
önce kendine yabancýlaþýr insan
gün batarken gölgesi atlara denk düþer bir zambaðýn
kývýlcýmlara yýldýz giydirir
göðe doðrulur bakýþlarýndaki Kýzýlderili yanýn
kaç kez düþük yaptýn masalsý aþklarýn balon kalabalýðýnda
gökyüzünün yalancýsý bulutlar pervanelere yakalanýr
bir yanardaðýn dudaklarýna dokunsa göðüslerin
derin bir iç çekersin
sigaran yarý belinden yarýlanýr
gücün yetiyorsa kendi kalemini kýr
bir iç ayaklanmada
sula içindeki tohumu
cennete köprü kur örülü saçlarýnla
bakma sen gurubun kýzýllýðýna
bu aþkýn sönüþüdür bir denizin ortasýnda
ölümle sevgi ayný uzaklýktan el sallar
bu ömür yeter seni kara deliklere savurmaya
dalgalar birbirine bindirip yüklerini vardýlar kýyýya
göz yuvalarýnda tüneyen güvercinler
gagalarýyla barýþý taþýdýlar savaþlara
terk edilmiþ bir merhabayý
mekan tutma ayrýlýða
tenimde yer deðiþtiriyor dik ve diri meme uçlarýn
yaðmur ayaklarýna dolanan bir bulut kaçaðýdýr
omuzlarýna uzanmýþ ateþin köpüklü yalnýzlýðý
ruh bedenin kabuðunu çatlatýr
ömrünün ortasýnda biriken ateþ gülüdür dudaklarýn
saatler kaçý vurursa vursun ölen geçmiþ zamandýr
can evimden aþka trenler kaldýran ellerin
bir uzak istasyonda
denizin daðla seviþmesidir
karýn buzla
düþün ayazla çiftleþmesidir
yasak bir yayýn gibi girdiler geceye
koca çýnar çýðlýðýný býraktý topraða
sesim kuþanmýþ küfrü çýkýyor sokaklara
ay yanýðý yanaklarýn kapanýr ardýmdan aynalara
yalnýzlýðýna bir adam boyu gölge giydir böyle havalarda
Ýsa Ýnan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.