Hep adýný sordular, söyledim dedim ki “hiç”, Arada bir ben varým, yanýp kavrulan bir iç. Hiç kimse anlamadý, oysa doðru söyledim, Ben daim hiçi sevdim, bilen yok Tanrý hariç…
30 Kasým 1989-Perþembe/ Ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
İzzet KOCADAĞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.