aç pencereni her sabah ister güneþ doðsun camlarýnda isterse kar taneleri olsun aç pencereni her sabah ister yol yol yaðmur taneleri akmýþ olsun dýþýnda isterse rüzgarlar yalasýn utanmadan camlarý gizlice bak; çaktýrmadan... gün; güneþ ile merhaba diyorsa sana incitmeden aç pencerini ve camý öp; güneþ görmeden kýskanmasýn sýcaklýðýný sana olan sevdamýn korkarým daha doðmak istemez ufuklarýn ötesinden kilometrelere meydan okuyacak her sabah öpücüklerim yapýþýp kalacak pencerene mütemadiyen... gün; kar ile karþýlamýþsa seni soðuk bir kýþ gününde kar taneleri al avucuna ve beni gör gör nasýl sana yandýðýmý; erirken avuçlarýnda sularý dökülsün avuçlarýna gözpýnarýmdan dökülürcesine tane tane milyonlarca sevgi naðmesinde gün; yaðmur ile selamlamýþ ise seni utanma; konuþ yaðmur taneleriyle karþýnda ben varmýþým gibi ýslak ýslak sevdalar yolladýðýmý hisset kilometrelerce uzaklardan tane tane al yüreðine yaðmurun naðmesini al ve ýsýt gözbebeklerinin sevgi kokan güvertesinde gün; rüzgarla merhaba demiþ ise sana ardýna kadar aç pencereni; odalarýna ben dolayým görünmez fýrtýnalarýn küpeþtesinde uçup geldiðimi hisset derin bir nefes al kimse görmeden ciðerlerine indir sevda kokan nefesimi rüzgarda ve kimsesizliði en acýsýyla yaþayan ruhumu anla nasýl yanýyor sensizliðin izbelerinde uzaklarda...
Metin Kaya ÝLHAN Faroz TRABZON Sosyal Medyada Paylaşın:
Metinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.