’’Burasý Agora Meyhanesi
Burda yaþar aþklarýn en divanesi
En þahanesi’’
Sus yavrucuðum
Sus kýzým
Nazlý ceylaným
Yaralým
Bahtý karalým
Yürek paralayaným
Maralým
Yüreðimi daðlýyor sessiz çýðlýklarýn
Hey garson
Sustur þu gramafonu
Üzülme be Hüzün bakýþlým
Üzülme Eylül’üm
Mahzun duruþlum
Bak ellerime nasýl da titriyorlar
Gözünden yaþ da akmazken
Nedir bu duyduklarým?
Lanet olsun
Yine dibi göründü þiþenin
Yine mi bitmeye yüz tuttu gece
Duvarlara yansýyan gölgelerin
Birbiriyle dans ettiði bir yerde
Gerçeklerin hayallerle boðuþtuðu
Hýçkýrýklarýn kahkahalara fark attýðý
Kaybolan umutlarýn þaraba
Sevgililerin seraba karýþtýðý
Agoranýn en masum yaratýðý
Aðlama
Bir þarký söyle bizim için hadi
Dönülmez Akþamýn Ufku çalsýn yine
Eller kalksýn coþkuyla
Büyük aþklarýn þerefine
Neden masandaki kadeh kýrýk
Var mýydý çarpmak öfkeyle
Al kýrýklarý hatýra diye
Dudaklarýndaki güftenin burukluðuyla
Sakla anýlarýn demlendiði her yerde
Hadi
Herkes içsin Hüznün þerefine
Agora meyhanesinin hayaleti
Kalpten gelen hýçkýrýklarla
Hem aðla
Hem söyle
Eylül Gökdemir