Kel Umut

þadiye ablayla sinemaya gitmeyi düþlediðim zamanlardý ;


ellerim paramparça
baþparmak iþte , iþareti sorma iþte
ne yaný göstersem bulut
nereye baksam , unut
çünkü umut daha çok seviyordu onu

dizkapaðýný gördü diye
çözüldüðünde diz baðý , tutasým geldi inan
olmayan trenlerini boþaltýp þehrin
kapatýp istasyonlarýný
ayný yolduk biz umutla diyesim

hani cesaretlendirmek için keratayý
yalanýmýza inandýðýmýz an gibiydi , an
hýrsýn alabildiðine tokatladýðý mevsimlerinde hayatýn
deðiþiyorduk
dün paylaþamadýðýmýz misket basitti artýk
sivilce patlatmayý tartýþýyorduk
iz býrakan andý oysa
umutla çaktýrmadan yarýþýyorduk

sigarayý paketle alabiliyorduk artýk
aþk filan deðil anlayacaðýnýz artýþtaki mevzû
özgürleþtikçe garipleþiyorduk
ne teklif edebilirdik ne de kabul görürdü
sadece
ne zaman lafý geçse
umutla gülümsüyorduk .....
abi olduðumuzda ki çekiciliðe

bilmiyorduk ki kýzarken sivilceye
saçlarýmýzla vedalaþmayý !

26.01.2008











Sosyal Medyada Paylaşın: