iki çocuk kovalýyor birbirini, ellerinde birer býçak
martýlar bile daha sakin, eðer düþünecek olursak
düþmeden tezgahlara fýrýndan çýkmýþ taze simit kokusu
açlýk bu …
…………
yabancýsý deðiliz,
tanýdýk tarafýmýzdan, peþimize düþen bütün gölgeler
bak sanki bizim sokaðýmýzdan çýkýp gelmiþ gibi bu kediler
hani doðduklarýnda günler boyu elimizden süt içirdiklerimiz
biliyoruz ki þimdi gene acayip kaynayacak yüreklerimiz
çünkü biz seviyoruz.
“güle sorma, o bilmez aþký, sevdayý, neþeyi ….”
ama merak iþte,
neden hep deðiþmez baþlýkla çýkar günlük gazeteler
güneþ doðmadan yazýlýr gibi ayný heceyle ayný kelimeler
tefrika roman dili sanki, hani ezberimizden bildiðimiz
erkek aðladýðý zaman aðlayýp, kýzla beraber sevindiðimiz
bu kaderdir diyoruz.
“kimi dertten içermiþ, kimi neþeden ….”
esmiyor rüzgar,
içi geçmiþ öðle vakti uykusu sanki, dalgalar dargýn denize
bilinmezler saklanmýþ kuytulara, çekip kepenkleri üstüne
biz açýktayýz, bir yaprak düþer birden saçýmýzý karýþtýrarak
getirip býrakýr tam ortasýna ibadetin, sýrtýmýzý okþayarak
bugünde avunuyoruz.
“ümitsiz bir aþka düþtüm, aðlarým ben halime ….”
dayar kulaðýmýzý dinleriz sesini,
içerde þafak boyalarý üzerine derin çentikler atýlýrken
türküler söylenir sazlar daha inmeden duvardaki yerlerinden
güvercinlerimizin üstü ölü topraklar, yitik hürriyetlere benzer
gene de hiç üzülme, ilk ziyaret günü boþlukta kalýrsa gözler
hasretlere alýþýyoruz.
“ayrýlýk yaman kelime, benzetmek azdýr ölüme ….”
þimdi tam zamanýdýr,
beraber yok edelim seviþmeler gibi bütün duygularýmýzý
karanlýkta seyre dalalým, emanete verilmiþ sýkýntýlarýmýzý
çiçeklerimizin zehrini koklayalým fanusumuz içinden
ruhumuzdaki park etmiþ sancý, kararýmýzdan vazgeçirmeden
artýk ölüyoruz.
“geçti muhabbet demi, aðla gönül yan gönül ….”
…………….
martýlar takýlýyor çýðlýk çýðlýða son vapurun ardýna
iki çocuk, ikisi birden kayboluyor sokak aralarýnda
ilk odunlar atýlýrken, ateþi dünde kalmýþ fýrýnlarýn içine
hayat bu …
CEVAT ÇEÞTEPE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.