sükunet kabullenilmişlikse suyun gözünde kirlenmek gizlenmekse derinin altına hain uykularda hamaklanmak iblis olmaksa halkına miras bırakılan bu esareti kurşuna diziyorum bir şafak vakti bir boşluğa filiz sürercesine boşaltıyorum şarjörümdeki teslimiyeti
şehrinin gögesini omuzlayıp sırtlanıp mavilikleri yanılgılarımı deviriyorum umutsuzluk setimde teslimiyetten yana ne varsa ipe çekiyorum etimde
her neyse niyet neye dairse tabiyet
deşiliyorum olur olmaz zamanlarda sensizliği kazıyorum parmak uçlarıma boğmacaya tutulan duvarlarımda bir inilti vuruyor ayazlardan kalma gel de zonklama damağımda gel de vurma kazınıyor künyeme direnç ve tutunuyorum toprağa inatla sökebiliyorsan sök kanatta gök böğürtlende kök
teamülleri çatlatırcasına tahammülleri patlatırcasına döşüyorum deli mayınları döşüyorum anlımın çatına böğrümün deli mayın vurgununu patlatıyorum işte bakma bana
Sosyal Medyada Paylaşın:
hasan polat33 Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.