KAHROLSUN KARA DÜŞÜNCELER
Mevsim sonbahar.
O günler de erken batardý güneþ.
Erkenden çöküverir di karanlýk.
Iþýklar erkenden yanardý.
Sokaklara koyu bir pus çökerdi.
Oyun oynayan çocuklar oyunlarýný bozar,
Kimi kýzýp yýkardý, zorbela kumdan yaptýðý kuleleri
Kimi kýzýp, yaklaþan karanlýða,
Söðüp sayardý.
Geceydi sanki onlarýn o yaþta düþmaný.
Akþamdan eve kapanmak,
Yemekten sonra hemen yatmak iþlerine gelmezdi.
Oysa geleceðin gençleri, belkide anneleri.
Onlarýnda doya doya yaþamak haklarý deðilmiydi?
Özgür, sansürsüzce yaþamak geceleri...
***
Bende kýzardým genç yaþýmda gecelere.
Uykuya inat, ayak direrdim nedense.
Bir iki gazete okumadan,
Güncel konulara göz atmadan
Ýki kadeh atýp çakýrkeyf olmadan,
Meyhaneleri adým adým dolaþmadan,
Piyer loti’ye eðilip selam çakmadan,
Adalar da gece sefasý yapmadan,
Boðazda rakýnýn yanýna balýk, roka almadan,
Hatta iki sütun þiir yazmadan,
Teslim olmazdým geceye...
Ýsyan ederdim çocukluðumdan beri karanlýða.
Anladýmki her kuþak isyan etmekte haklý.
Kahrolsun karanlýk!
Kahrolsun!
KARA DÜÞÜNCELER!
***
Cem
29.05.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cemil Ateş Şiir Yazarı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.