YAĞMURLAR GERİ DÖNMEDEN

Hayat ne anladým senden,
Ne anladýn sen benden?
Doðarken aðlattýn, ölürken susturdun,
Neden?
Ömür denen zaman, böyle gelip geçti.
Belki anladýn, belkide anlamak iþine gelmedi,
Ama;
Hiç benimle de olmadýn,
Yanýmda hiç durmadýn.
Kýrdýn kanadýmý kolumu,
Kuþ olup uçmak isterdim,
Ýnsan olup yürümek isterdim
Ýnsanca,
Olmadý, vermedin,veremedin,
Neden?
Erkekliðimden utanýp;
Kadýnlar sahnesinde yer aldým.
Kýrýk dökük aynalarýn karþýsýnda dudaklarýma boya sürdüm.
Belki bir deðil birkaç kiþinin oyuncaðý oldum.
Boyalý dudaklarýn deðdiði yeri sende gördün,
Utanç tablosuydu deðilmi?
Üstelik sevdim diye diye...
Tiksinerek girdim koyunlarýna,
Vakit gece,aðzýmda zehir,dilimde küfür,
Sardýlar bir çekimlik ot gibi
Yüreksiz yüreklere...
Heyy!
Acýmasýz hayat.
Pusula yerine geçmezmiydi,
Çekilen bu resim.
ÞÝmdi bakmaya utandýnmý?
Neden?
Ýsyan bu isyan;
Kalbim kýrýk, çocukluðum kýrýk, yaþantým kýrýk,
Kýrýk kalpleri hep ben oynadým.
Birilerinin þiþman göbeði erimesin,
Otursun oturduðu yerde,
Katmer katmer yað baðlasýn,
Yüreksiz yüreðine,diye...
Ýþte böyle;
Dünyamýsýn,hayatmýsýn,
Ne zýkkýmsan.
Artýk bitti,
Zaten seni hiç sevmedim.
Bekleme benden icazet,
Vakitsiz gitmeye ruhsat aldým.
Kal dünya kendi halinde.
Sakýn dön diye arkamdan seslenme.
Gideceðim size inat,
Yaðmurlar geri dönmeden...

Cem
05.06.2014
Sosyal Medyada Paylaşın: