LAVANTİN

Bu kez naðmeler süzülüyor yanaklarýndan
Sustum, ilk gidiþ deðil bu
Son kez yapraklar dökülüyor saçlarýndan
Durdum, son bakýþ deðil bu

Ah Lavantin!
Sen gizli bir çiçek
Sessiz, ürkek, masum bir ceylan
Sen hisli bir melek
Yalnýz, maðrur, vakur bir açelyan

Irmaklarýn ortasýna bir yangýn düþtü
Hezeyanlar içerisindeyim bilsen
Gönlümün hicranýna bir fikir düþtü
Nedimeler timsaliyim bilsen

Ah Lavantin!
Fikirdaþým, yandaþým, arkadaþým hadi þimdi söyle sensiz ne yaparým?
N’olur ahvalimi sorgulama utanýrým
Kim ne söylemiþ? Aman suuus! Kýskanýrým
Ýrkilir, hoyratça koparýr yanýlýrým

Vakti geldi, soluðum kesildi
Boynunu öyle kývýrýp nazlanma
Akdim göz göze geldi, nurun dize geldi,
Sözlerim þaþtý, dilim lal oldu, saklanýp hayýflanma


Günahlar, sevaplar seriliyor bir bir
Ortalýk mahþer yeri, görmesinler kapa gözlerini
Melekler, þeytanlar diziliyor bir bir
Kalabalýk hançer gibi, görmesinler kapa gözlerini

Aþkýn narýna geldim,
Durdum kapýna geldim,
Dayandým yanýna geldim,
Kandým bir oyuna geldim,
Sen beni benden iyi bilirsin
Affýný istemeye geldim.



HAKAN AYDIN
Sosyal Medyada Paylaşın: