Bir yapraktý þimdi gençliði... Dalýndan kopan bir yaprak gibi süzülmüþtü yuvasýndan uzaklara. Gurbet diyorlardý adýna da Sýðýmýyordu tüm özlemler bu kýsacýk tümceye.
Epey zaman geçmiþti Söz geçiremedi yine düþlerine Bir sokak arasýndan gelecekti gözü yaþlý anasý Sýrtýnda yoksulluðun korunaðý paltosuyla Saracaktý yavrusunu Dalýnda büyüyecekti yeniden Kucaklayacaktý iþtahla
Tebessümler can bulacaktý suretinde Geniþce çekecek nefesini, Anlatacaktý olan biteni Ansýzýn öpücükler konduracaktý elma yanaklarýna içten, en derinden...
Heyhat! Bayat gerçekliðin tokadýný yiyerek sarsýldý Mesafeler kor gibi düþtü içine Alevlendi çok geçmeden Cayýr Cayýrdý içeri
Yinede olmuyordu onsuz. Kötü zamanda dost oluyor Mutluyken bitap düþürüyordu. Cevapsýz kapadý gözlerini. Kim bilir? Uyumak yaðmur olur Ferahlatýrdý içerisini...
Sosyal Medyada Paylaşın:
HalkAdamı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.